"หนาวอยู่เหมือนกันนะเนี่ย..." เสียงพราวดาวพึมพำเอ่ยออกมาขณะที่กำลังยืนส่องกระจกภายในห้องน้ำขนาดพอดีอยู่ มือเล็กลูบเบา ๆ ตามลำตัวด้วยความรู้สึกหนาวจากอากาศที่เย็นพอสมควรในช่วงหัวค่ำ แต่ทว่าเมื่อนึกถึงใบหน้าของใครบางคนขึ้นมา พราวดาวก็เลือกที่จะพยายามอดทนต่อ
"สั่งอยู่ได้ เป็นแค่เจ้าหนี้นะเว้ยไม่ใช่เจ้าชีวิต" เรียวปากสวยขยับบอกด้วยความรู้สึกหมั่นไส้ทันทีที่ภาพของแพทริคฉายเข้ามาในหัว
"เหอะ" ร่างบางทำเสียงพร้อมกับทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำไปตามปกติ แต่แล้วทันทีที่เปิดประตูออกไป พราวดาวก็ต้องชะงักเผลอเบิกตากว้าง
"แพทริค..." คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็คือคนที่เธอเพิ่งจะแอบต่อว่าเขาไป คนตัวเล็กที่ได้สติพยายามที่จะเบี่ยงตัวหลบหนีไปอีกทาง ทว่าก็ต้องถูกมือแกร่งกระชากลากกลับเข้าไปยังด้านในห้องน้ำตามเดิม
"ทำบ้าอะไรแพทริค!..."
"...ปล่อยฉันนะ" พราวดาวพยายามออกแรงสู้ไม่ยอมให้อีกคนพาเธอเข้าไป แต่แรงของแพทริ
