“อยากไปไหนต่อหรือเปล่า”
เขาหยิบบัตรลงใส่กระเป๋าตามเดิมหลังจากเช็กบิลเสร็จ จากนั้นก็พาฉันเดินออกมาด้านนอกที่มีบอดี้การ์ดยืนเรียงรายรออยู่
“แล้วแต่เสี่ยเลยค่ะ”
“ซื้อเสื้อผ้าไหม”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดาวใส่ของเหลือของเด็กเสี่ยก็ได้ ขนาดพอดีทุกตัวเลย”
ฉันบอกแกมประชด จนถูกอีกฝ่ายยกมือขึ้นมาบีบแก้มด้วยความมันเขี้ยวจนปากยู่
“ของเหลือที่ไหน ไอ้บอลไปซื้อให้ทุกตัว มีแต่ของใหม่ทั้งนั้นแหละ”
“รู้แล้วค่ะ รู้ตั้งแต่วันนั้นแล้วด้วย”
“หือ? รู้ได้ไง”
เขาเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย เพราะมั่นใจว่าทำมันอย่างแยบยล
“ก็...”
ฉันลอบมองดูพี่บอลที่เริ่มหน้าเจื่อน คิดว่าเขาต้องโดนดุแน่ ๆ ถ้าฉันบอกไปตามความจริง
“ดาวเก่งนี่ค่ะ ไปดูมุมนั้นกันไหม อยากได้กิ๊บติดผมใหม่พอดี”
ฉันชี้มือไปยังโซนเครื่องประดับ เพราะเกรงว่าเสี่ยจะคาดคั้นเอาคำตอบ พอลากเขามายังร้านเครื่องประดับแล้วก็เลือกกิ๊บดอกไม้ที่ละลานตา
“อันนี้ไหม?”
คนข้
