พันธะร้ายนายหัวกาวี

ไม่ยอมรับ

“ก็สิทธิ์ในความเป็นพี่ชายของคนที่เธอทำให้เขาตายนะสิ” ยิ่งเขาพูดออกมาหญิงสาวก็ยิ่งงงมากขึ้นกว่าเดิม ที่เขาพูดมันหมายความว่ายังไง เธอไม่เข้าใจจริงๆ พี่ชายของคนที่เธอทำให้เขาตาย แล้วใครล่ะที่เธอทำให้เขาตาย เธอไม่รู้จริงๆ นี่เขาด่าผิดคนหรือเปล่า คนอย่างเธอไม่ใช่คนเลวพอที่จะทำให้ใครตายหรอกนะ

“นี่คุณพูดอะไร ได้โปรดอธิบายให้ฉันเข้าใจทีเถอะ ยิ่งพูดฉันก็ยิ่งงง” ปรายฟ้าเอ่ยถามออกมา แววตาของเธอวิงวอนให้เขาอธิบายให้เธอฟัง เผื่อว่ามันคือความผิดพลาด แล้วเขาเข้าใจผิด จะได้ไม่ต้องมาเสียเวลาอยู่ในที่ที่เธอไม่รู้จักแบบนี้ แถมเขาก็มีท่าทีไม่เป็นมิตรสักนิด เธอควรจะรีบเคลียร์ทุกอย่างเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง

“ฉันไม่ชอบคนที่มันแกล้งไขสือ ทั้งที่ตัวเองรู้ทุกอย่างหรอกนะ หยุดก่อนที่ฉันจะลงโทษเธอมากกว่านี้” กาวีเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด ผู้หญิงที่ทำให้น้องสาวเขาจากไป ทำหน้าตาใสซื่อ และแกล้งทำไขสือเหมือนว่าไม่รู้ตัวเองทำอะไร แบบนี้มันต้องโดนหนักๆ

“ยิ่งพูดฉันก็ยิ่งงง ตกลงว่าคุณเป็นใครกันแน่ แล้วฉันไปทำอะไรให้น้องสาวคุณต้องตายอย่างนั้นเหรอ ฉันไม่เข้าใจจริงๆ” ปรายฟ้าพยายามที่จะถามเขาอย่างใจเย็น เพราะว่าตัวเธอไม่รู้จริงๆ ว่าเธอทำอะไรผิด เธออยากให้เขาอธิบายให้เธอฟังสักนิด แต่เขากลับต่อว่าเธอว่าเธอแกล้งทำไขสือ ทั้งที่เธอไม่รู้จริงๆ ว่าที่เขาพูดมามันคือเรื่องอะไร

“เธอแย่งคนรักของน้องสาวฉัน จนน้องสาวฉันต้องฆ่าตัวตาย แบบนี้เธอไม่ได้ทำอะไรผิดสินะ” กาวีเค้นเสียงออกมาด้วยความยากลำบาก เมื่อเขาเอ่ยถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับน้องสาวตนเอง ในหัวใจของเขาก็เจ็บปวดเป็นอย่างมาก ที่เขายอมบอกออกไป เพราะเขาไม่ต้องการเห็นเธอเล่นละครอีกแล้ว ต่อไปนี้ก็รับกรรมที่เธอทำแล้วกัน เขานี่แหล่ะจะเป็นศาลเตี้ยพิพากษาเธอเอง

“ไม่จริง นี่คุณพูดเรื่องบ้าอะไร ฉันไม่เคยทำแบบนั้นสักครั้ง คนอย่างฉันมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่แย่งผู้ชายของใคร” ปรายฟ้าเอ่ยออกมาตามจริง เขาพูดอะไรที่เธอไม่ได้ทำ เธอไม่มีทางยอมรับหรอกนะ อย่างเธอเนี่ยนะแย่งผู้ชายของใคร ชั่วชีวิตของเธอ เธอไม่เคยคบใครในฐานะคนรัก เพราะว่าเธอเห็นมารดาต้องเจ็บปวดกับความรัก เธอก็เลยตั้งปณิธานเอาไว้ ไม่มีทางที่เธอจะแย่งคนรักของใคร เขาไปเอาเรื่องบ้าๆ แบบนี้มาพูดได้ยังไง