พันธะร้ายนายหัวกาวี

ไม่ยอมรับ...1

“แล้วคุณรู้จักนายจาตุรนมั้ย” กาวีเอ่ยออกมา ก่อนที่เขาจะเอารูปจาตุรนที่เขามีในโทรศัพท์มือถือของเขาให้หญิงสาวดู

“รู้จัก นี่รุ่นพี่ที่ทำงานของฉัน” ปรายฟ้าเอ่ยออกมาตามจริง เธอและจาตุรนรู้จักกันในฐานะรุ่นพี่ที่แผนก แล้วเรื่องนี้เขามาเกี่ยวอะไรด้วย ส่วนคนที่เอารูปจาตุรนให้เธอดูก็แสยะยิ้มทันที ถ้าเธอรู้จักไอ้หมอนี่ ก็แปลว่าไม่ผิดตัวแล้วสินะ คนเรามันพูดทุกอย่างได้เพื่อที่จะเอาตัวรอด แต่สุดท้ายความจริงมันก็คือความจริง คนอย่างเธอหลอกเขาไม่ได้หรอก เลิกปฏิเสธแล้วก้มหน้าก้มตาชดใช้ในสิ่งที่ตนเองทำเถอะ

“คงไม่ใช่แค่รุ่นพี่หรอกนะ ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะหึงหวงแฟนของตัวเองเพียงเพราะว่าเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องเท่านั้นหรอกนะ” ชายหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยเสียงที่เครียด เขาเกลียดคนแบบเธอที่สุด คนที่กล้าทำร้ายผู้หญิงหนึ่งคนเพียงเพราะตัณหาราคะ ต้องเป็นคนที่จิดใตสกปรกมากสินะ

“รุ่นพี่ก็คือรุ่นพี่ ไม่มีทางเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้หรอก คุณไม่เข้าใจจริงๆ เหรอ ความสัมพันธ์แค่รุ่นพี่ที่ทำงาน คนอย่างคุณคงไม่เข้าใจสินะ” ปรายฟ้าเอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ คนอย่างเขาแค่เธอรู้จักกับจาตุรน เธอต้องมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอย่างงั้นเหรอ บ้าไปแล้ว เธอไม่เคยเห็นใครที่คิดอะไรบ้าบอแบบนี้มาก่อน

“ใช่ฉันไม่เข้าใจ คนตอแหลอย่างเธอไม่มีความน่าเชื่อถือเลยสักนิด” กาวีไม่มีทางเชื่อผู้หญิงคนนี้หรอก นั่นก็เพราะว่าเธอไม่มีทางยอมรับในสิ่งที่ตนเองทำหรอก บอกได้คำเดียวว่าไม่ผิดตัวแน่ๆ ผู้หญิงคนนี้แหล่ะทำให้น้องสาวของเขาต้องพบกับความเจ็บปวดจนต้องทำร้ายตัวเองอย่างนั้น

“คำก็ตอแหลสองคำก็ตอแหล ถ้าจริงๆ เถอะจิตของคุณปกติหรือเปล่า มาริดรอนสิทธิของคนอื่นแบบนี้ ถ้าคุณปล่อยฉันออกไปตอนนี้ ฉันจะไม่แจ้งความเอาเรื่องคุณ” ปรายฟ้าเอ่ยจริงจัง แม้ว่าเธอจะโกรธเขาแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเขาปล่อยเธอไป เธอจะล้มเลิกทุกอย่าง ถือว่าเรื่องนี้มันไม่เคยเกิดขึ้น

“ฝันไปเถอะ เธอจะไม่มีวันได้ออกไปจากที่นี่ ในเมื่อเธอทำให้น้องสาวฉันตาย อิสรภาพทั้งชีวิตของเธอ มันถึงจะสมกับชีวิตของน้องสาวฉันที่มันต้องจบลง” กาวีเอ่ยออกมาเสียงเข้ม เขาเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงน้องสาวของตนเอง แต่สิ่งที่ทำให้เขาเจ็บปวดกว่า นั่นก็คือการที่ผู้หญิงคนนี้ไม่ยอมรับ แล้วก็ไม่มีท่าทีสำนึกในสิ่งที่ตนเองทำแม้แต่น้อย นั่นมันยิ่งทำให้เขาเพิ่มเชื้อเพลิงในใจของเขามากขึ้นกว่าเดิม ในเมื่อเธอไม่ยอมรับในสิ่งที่เธอได้ทำ เธอก็ต้องรับโทษอย่างสาสม และเขาก็จะไม่มีทางปราณีเธอแม้สักวินาที

“ได้โปรดฟังฉันเถอะนะ ฉันไม่ได้ทำจริงๆ ฉันขอเวลากลับไปเพื่อพิสูจน์ความจริงเรื่องนี้ แล้วคุณจะได้รู้ว่า ฉันไม่ได้ทำจริงๆ” ปรายฟ้าวิงวอนขอความเห็นใจจากชายหนุ่ม แต่ยิ่งเธอทำอย่างนั้นเขาก็ยิ่งเกลียดเธอเข้าไส้ แค่ยอมรับความผิดที่ตัวเองทำยังทำไม่ได้เลย