พันธะร้ายนายหัวกาวี

ตายทั้งเป็น

“ก็ดี งั้นก็อยู่ที่นี่ต่อไปจนกว่าจะสำนึก” ว่าแล้วร่างสูงก็หมุนตัวเดินออกจากห้อง แต่ร่างบางรีบวิ่งออกไป หมายที่จะหนีออกไปจากที่นี่ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน เธอกำลังจะออกไปที่ประตูได้ แต่เป็นเขาที่ไวกว่า เขาคว้าร่างบางเอาไว้ แล้วเหวี่ยงเธอลงไปที่พื้น ทำให้ปรายฟ้าเจ็บจนจุกเลยทีเดียว

“คิดว่าจะหนีไปไหนเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงหยัน นั่นทำให้หญิงสาวใจเสียเป็นอย่างมาก เพราะว่าเขาคงไม่หละหลวมแบบครั้งนี้อีกแล้ว เธออาจจะไม่รอดไปจากที่นี่จริงๆ ก็ได้

“ก็ไปให้พ้นจากคนเลวๆ อย่างคุณไง เกิดมาไม่เคยเจอใครที่เลวอย่างคุณเลย” แววตาของปรายฟ้าที่มองมาที่เขา มันก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง ไม่ต่างจากที่เขามองมาที่เธอแม้แต่นิดเดียว

“รู้มั้ยว่าที่นี่มันที่ไหน” กาวีบีบที่คางของหญิงสาวด้วยความแรงจนอีกฝ่ายรู้สึกเจ็บไม่น้อยเลย

“ฉันจะไปรู้ได้ยังไง” คำตอบที่ออกมาจากปากของหญิงสาวมันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ทำให้เธอเจ็บทั้งกายทั้งใจ การผลักของเขาเมื่อสักครู่นี้มันยังทำให้เธอไม่หายเจ็บเลย แล้วเธอจะเขาจะเอาอะไรจากเธออีก แรงบีบของเขาที่มันเต็มไปด้วยความเกลียดชัง มันทำให้เธอเจ็บจนน้ำตาไหลเลยด้วยซ้ำ

“ที่นี่มันเกาะรังนก ที่นี่มีแต่ผู้ชายเต็มไปหมด ถ้าเธอหลบออกไปจากที่นี่ได้ ก็จะมีอีกหลายด่าน บอกเลยว่าผู้ชายที่นี่มันกลัดมันกันทั้งนั้น ถ้ามีผู้หญิงสาวๆ สวยๆ อย่างเธอวิ่งออกไป มันคงดีใจยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเลยล่ะ ร่านมากไม่ใช่เหรอถึงต้องแย่งของคนอื่น งานนี้บอกได้เลยว่ามีผัวทีเป็นร้อยคนแน่” กาวีเอ่ยออกมาด้วยความสะใจ ถ้าเธอกล้าออกไป เขาก็จะไม่ช่วยเหลืออะไร ผู้ชายที่นี่กลัดมันทั้งนั้น เธอไม่มีทางรอดกลับไปสวยๆ หรอก รอมีผัวเป็นร้อยคนให้สมกับความร่านของเธอได้เลย

“ไม่จริง คุณก็แค่แกล้งขู่ฉัน” ปรายฟ้าส่ายหน้าน้อยๆ เธอไม่เชื่อหรอกว่าที่เขาพูดมันคือความจริง บนเกาะนี้มันจะโหดร้ายขนาดนั้นเลยล่ะ บ้านเมืองมีกฏหมาย ไม่มีทางที่ใครจะทำแบบที่เขาพูดหรอก เขาก็แค่ขู่เธอเท่านั้น