ตอนที่ 29
สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต
หลังจากจัดการตัวเองเรียบร้อยแล้วฉันรีบขับรถไปส่งเตชินที่เนอสเซอรี่ ก่อนจะรีบบึ่งรถไปยังบริษัทด้วยหัวใจที่เต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
ทันทีที่ฉันย่างกายเข้ามาในบริษัทก็เป็นอันวาที่เดินเร็วจ้ำอ้าวมาหาฉันหน้าตั้ง ถึงแม้ว่าอันวาเป็นสาวน้อยร่างเล็กกว่าฉันอยู่มากแต่ทันทีที่เธอมองเห็นหน้าฉันเธอก็รีบจุงมือฉันเดินไปทางลิฟต์ด้วยใบหน้าที่เป็นห่วงเป็นใยทันที
“ยูโอเคมั้ย”
“เฮ้ย! ยูไม่ต้องเป็นห่วงไอโอเค ไอเชื่อว่ามันต้องมีอะไรมากกว่านั้น ยูก็เห็นว่าไอกับพี่เธียรไม่ได้ทะเลาะหรืออะไรกันเลย ไอเชื่อใจพี่เธียร” ฉันมองเพื่อนสนิทด้วยสายตาที่ทำให้เขาเห็นว่าฉันนั้นไม่ได้เป็นอะไรมาก ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้พร้อมยกมือขึ้นไปตบที่ไหล่ของเธอเบา ๆ
อันวามีท่าทางและสีที่ดูจะไม่ปกติเลยสักนิด มีหลายครั้งที่ฉันมองหน้าเธอแล้วรู้สึกเหมือนว่าเพื่อนมีอะไรจะพูด แต่เธอก็เก็บเงียบไม่ยอมพูดอะไรออกม
