ตอนที่ 31
เกือบแตกหัก
"ไอ้พี่ธัน! พี่พูดอะไรออกมารู้ตัวไหม!"
"รู้! กูถึงได้ถาม!"
"พี่แม่งโคตรเหี้ย! คิดได้ไงถึงถามคำถามนี้ออกมาวะ!"
ฉันรู้ตัวเลยว่าเวลานี้ฉันหัวร้อนมากแค่ไหน และไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำนี้จากพี่ชายที่คลานตามตูดกันออกมา ฉันไม่รู้ว่าเราสองพี่น้องทะเลาะกันเสียงดังแค่ไหน แต่เวลาต่อมาก็เห็นว่าพี่ชบานั้นวิ่งหน้าตื่นมาอุ้มเตชินออกไปทันที
"เออ! ความคิดกูมันเหี้ย! แล้วยังไงต่อ ไอ้ม่าน! มึงดูเตชิน มึงมองหน้าเขาให้ดี ๆ มึงจะเดินตามรอยเดิมหรอวะ มึงไม่สงสารหลานหรอ!"
"พี่ธัน! แล้วฉันเลี้ยงเตชินไม่ดีตรงไหน ฉันเลี้ยงเขาด้วยความรักที่ฉันมีทั้งหมด ฉันเลี้ยงเขามาจนโตแถมฉลาดด้วยพี่ดูดิ"
"แล้วมึงเคยคิดไหม ว่าเด็กต้องการทั้งพ่อและแม่! เรื่องเลี้ยงกูไม่เคยมองว่ามึงทำไม่ดีแต่มึงเคยถามเจ้าตัวไหมว่าต้องการพ่อแม่จริง ๆ ที่ไม่ใช่.."
"เงียบนะ! ไหนเราคุยกันแล้วว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ จะพูดออกม
