เมื่อวานกว่าจะกลับถึงบ้านได้ เฌอแตมก็เปียกปอนไปทั้งตัว รุ่งเช้าวันต่อมาร่างเล็กจึงป่วยจนลุกไม่ขึ้น ต้องรีบโทรไปลางานตั้งแต่เช้า จากนั้นก็นอนซมไปทั้งวัน
"นั่นใคร ทำไมมายืนด้อมๆ มองๆ หน้าบ้านเรา" ผกามาศกลับมาจากตลาดก็เจอชายหนุ่มแปลกหน้ารูปร่างสูงโปร่งในชุดสูทยืนด้อมๆ มองๆ อยู่หน้าบ้าน ผกามาศไม่รอช้า รีบสาวเท้าเข้าไปหา
"คุณมาหาใครเหรอคะ"
"คือผมได้ข่าวว่าเฌอแตมไม่สบายก็เลยมาเยี่ยมน่ะครับ...คือผมเป็นประธานบริษัทที่เฌอแตมทำงานอยู่" สายตาที่เต็มไปด้วยคำถามว่าเขาเป็นใครทำให้กวินรีบอธิบาย
"ประธานบริษัทเลยเหรอคะ"
"ครับ แล้วคุณน้า?"
"น้าเป็นแม่ของน้องเฌอค่ะ"
"ว่าแล้วเชียว ที่แท้เฌอแตมก็ได้ความสวยมาจากคุณน้านี่เอง...ผมช่วยถือนะครับ ท่าทางจะหนักน่าดู" กวินแย่งตะกร้าจ่ายตลาดมาถือ ผกามาศจึงต้องเชิญชายหนุ่มเข้าบ้านอย่างเลี่ยงไม่ได้
หลายชั่วโมงต่อมา...
เมื่อได้กินยาและนอนพักเต็มอิ่ม เฌอแตมก็
