เจค็อบทิ้งมีดในมือทันทีแล้ววิ่งมาหาเฌอแตม แต่ร่างเล็กกลับถอยหนีไม่ยอมให้เข้าใกล้ เสียงหล่นตุ้บเมื่อกี้เกิดจากที่เฌอแตมตกใจจนขาอ่อนเลยล้มลงไปกองกับพื้น
"ฮึก พี่เจคอย่ามาเข้าใกล้เฌอนะ" เฌอแตมกลัวเจค็อบจนร้องไห้ออกมา
"พี่ไม่ได้จะทำอะไรเฌอ" ยิ่งเฌอแตมถอยห่าง เจค็อบก็ยิ่งใจเจ็บ ในสายตาเธอตอนนี้เขาคงไม่ต่างจากปีศาจ
พรึ่บ! เดมอนเห็นท่าไม่ดีเลยเข้ามาช้อนร่างเล็กขึ้น
"มึงจะพาเมียกูไปไหน"
"พาไปสงบสติอารมณ์ ส่วนมึงก็รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าซะ กลิ่นเลือดคลุ้งขนาดนี้น้องคงยอมให้มึงเข้าใกล้หรอก"
เดมอนพาเฌอแตมขึ้นมานั่งพักที่ห้องนอนชั้นสาม หาน้ำเย็นให้ดื่ม สักพักเฌอแตมก็หายจากอาการช็อค
"ดีขึ้นแล้วใช่มั้ย"
ร่างเล็กพยักหน้า "ทำไมพี่เจคต้องทำร้ายผู้ชายคนนั้นปางตายด้วยคะ"
"ไว้น้องเฌอถามมันเอาเองละกัน"
แกร็ก~
"นั่นไงมันมาพอดีเลย" พอเจค็อบเปิดประตูเข้ามา เดมอนก็ลุกออกไป ให้ผัวเมียเคลียร์กันเองน่าจ
