"ถ้าไม่อยากแต่งกับพี่แล้ว เฌอจะมานั่งเสียน้ำตาให้พี่อยู่ตรงนี้ทำไม"
"ก็นึกว่าจะกลัวจนอยากเลิกซะแล้ว"
"ถ้าพี่บอกเฌอดีๆ ตั้งแต่แรก เฌอก็ไม่กลัวขนาดนี้หรอก แล้วนี่เจ็บมากมั้ยคะ"
"ไม่เท่าไหร่" เขาไหวไหล่
จึก
"โอ้ย! ยัยตัวแสบ มันเจ็บนะโว้ยจิ้มเข้ามาได้" เขาโวยวายเพราะเฌอแตมเอานิ้วจิ้มแผลที่มุมปากอย่างแรง
"ชิ! ร้องดังเหมือนหมูถูกเชือดขนาดนี้ ยังจะบอกว่าไม่เท่าไหร่อีก จะเก๊กไปถึงไหนคะพ่อมาเฟีย"
"ปลอบพี่เดี๋ยวนี้เลย" เจค็อบบึนปากงอนเป็นเด็กๆ มุมแบบนี้คงมีแค่เฌอแตมคนเดียวที่มาเฟียหนุ่มยอมให้เห็น
"ปลอบยังไง"
"ขึ้นให้พี่หน่อย ไอ้เจคมันคิดถึงเธอ"
"ง่ะ เจ็บหนักขนาดนี้ยังจะหื่นอีก"
"นะครับคนดี พี่อยากมากจริงๆ" เจค็อบพูดพร้อมเลียริมฝีปากไปด้วย
"เฮ้อ" เฌอแตมถอนหายใจอย่างอ่อนใจ ก่อนจะค่อยๆ ขยับมานั่งบนกึ่งกลางกลายอย่างระมัดระวัง มือเล็กควักแท่งร้อนแข็งคัดออกมาจากบ็อกเซอร์ ปลายหัวบานมีน้ำ
