หนิงซูเยว่โอบอุ้มโอรสน้อยและให้นมหลังจากองค์หญิงน้อยกินนมอิ่มแล้วฮ่องเต้ก็นำองค์หญิงน้อยที่ถูกห่อด้วยผ้าแพรผืนงามสีเหลืองอร่ามที่ฮองเฮาเป็นผู้ทอไปอุ้มไว้ สลับให้องค์ชายน้อยได้กินนมจากพระมารดา
“ฝ่าบาทเพคะ งานฉลองครั้งนี้หม่อมฉันจะได้เจอเต้าเฟยแล้ว หม่อมฉันรู้สึกคิดถึงนาง ไม่รู้ว่านางกับท่านแม่ทัพลู่จะเป็นอย่างไรบ้าง ชุดนอนที่หม่อมฉันให้ไปจะได้ใส่บ้างหรือเปล่าก็ไม่รู้”
องค์จักรพรรดิมีข้อราชการมากมายในแต่ละวันจนพระองค์ลืมเล่าเรื่องราวน่ายินดีของแม่ทัพคู่พระทัยให้นางฟัง “ซูเยว่เราลืมบอกเจ้าว่าเวลานี้เต้าเฟยตั้งครรภ์แล้ว เชื้อสายของแม่ทัพคู่ใจเราเข้าหลอมรวมกับเผ่าเคอเอ่อร์ซินจนเป็นหนึ่ง เราจะได้วางใจว่าฮูเลกูจะไม่คิดคดทรยศต่อเรา”
พระพักตร์งามเฉี่ยวของฮองเฮาค้อนขวับพระสวามี “ฝ่าบาทเพคะ เต้าเฟยเป็นสตรีมีหัวใจ ไม่ใช่แม่พันธุ์นะเพคะ ทำไมพระองค์ตรัสเช่นนั้น”
“ซูเยว่เจ้ามองเราผิดแล้ว ก็จริงอยู่ที
