“ทิพย์ไม่เข้าใจค่ะ พี่พชร พี่ใจร้ายกับทิพย์มากรู้ไหม!”
คราวนี้คนตัวสูงใหญ่กว่ามากบอกด้วยเสียงดุดัน “ผมจะบอกอะไรให้นะทิพย์ ตอนที่ตกลงว่าจะหมั้นกับทิพย์ ตอนนั้นต่างหากที่ผมเป็นคนใจร้าย ยอมตกปากรับคำจะหมั้นทั้งที่ไม่รู้สึกรักจริงๆ แต่ตอนนี้ผมมีลูกสาว ผมไม่อยากทำร้ายจิตใจผู้หญิงคนไหน เพราะไม่อยากให้สิ่งไม่ดีที่ตัวเองทำมันตกเป็นบาปเป็นกรรมไปถึงลูก”
สลิลทิพย์อ้าปากค้างอย่างอึ้งๆ ยิ่งได้สบแววตาแน่วแน่ในดวงตาของเขา เธอก็พูดอะไรไม่ออกไปเสียอย่างนั้น
ภายในบ้าน วราลียื่นแก้วน้ำเก๊กฮวยให้ขนมชั้นนำไปให้คุณย่า “ขนมชั้นเอาน้ำเก๊กฮวยไปให้คุณย่าค่ะ”
“ได้ค่ะ”
เด็กหญิงรับแก้วน้ำจากมือแม่ เดินตรงไปหาคุณย่าที่แอบมองพชรและสลิลทิพย์โต้เถียงกันอยู่นอกบ้านด้วยสีหน้าปลอดโปร่ง ใบหน้ามีรอยยิ้มกว้างประดับ ท่าทางดีใจจัดเหมือนตอนที่แม่ลีถูกสลากกินแบ่งรัฐบาลรางวัลที่ห้าเมื่อสองเดือนก่อนหน้านี้
มืออวบที่มีแหวนเพชรน้
