“สวัสดีค่ะคุณพชร”
วราลีทำหน้าเหลอหลาแปลกใจว่าสองคนนี้รู้จักกันด้วย
“ฉันเป็นเจ้าของร้านนี้ค่ะ รู้จักกับเลขาฯ ของคุณพชร เลขาฯ คุณพชรมักสั่งขนมไทยร้านเราไปจัดเบรกที่บริษัท แล้วบอกว่าเจ้านายชื่นชมว่าแพ็กเกจร้านเราสวย อยากพาแฟนมาดูงาน”
วราลีเข้าใจแล้วว่าทำไมสาวคนนี้ถึงแกะขนมให้ชิมอย่างไม่เสียดาย เพราะเลขานุการของเขาเป็นลูกค้าขาประจำที่สั่งขนมที่นี่ไปใช้ในงานของบริษัทบ่อยๆ
“ขนมที่นี่สวย แพ็กเกจก็สวยมากๆ เลยค่ะ”
“ใช่ค่ะ ขนมไทยใส่ปากอร่อย แต่ถ้าใส่ไอเดียไปด้วย ราคาจะพุ่งพรวดได้ไม่แพ้เบเกอรีราคาแพงเลย เพียงแค่เราขายไอเดียไปกับขนมด้วย ได้ยินว่าคุณกำลังจะเปิดคาเฟ่ขนมไทยแถวชายทะเล ถ้าอยากได้คำแนะนำอะไรก็ปรึกษาฉันได้นะคะ ฉันยินดีให้คำแนะนำค่ะ”
วราลียิ้มแห้งๆ “ใครจะเปิดคาเฟ่ขนมไทยแถวชายทะเลคะ” เธอเคยคิดเรื่องนี้ แต่มันไกลตัวไป ความฝันก็ต้องใช้เงิน
“อ้าว ก็เลขาฯ คุณพชรบอกว่าคุณพชรจะพาแฟนมาดูงานเพ
