“ท่านป่วยน่ะลูก”
ขนมชั้นรีบพยักหน้า “ขนมชั้นอยากให้คุณย่าทวดหายป่วยไวๆ ค่ะ” แม่หนูน้อยสงสารคุณย่าทวดที่นอนป่วยติดเตียง “คุณย่าทวด เจ็บตรงไหนบอกขนมชั้น เดี๋ยวขนมชั้นจะทายาให้นะคะ” เสียงใสๆ ของแม่หนูพูดทำให้คุณย่าทวดที่นั่งมองอยู่ถึงกับน้ำตาไหลลงมาเป็นทาง รวมทั้งพยาบาลที่ดูแลก็ถึงกับกลั้นน้ำตาไม่อยู่
“โธ่ แม่คุณ ทวดขอโทษนะลูก” แล้วน้ำตาไหลพราก
วราลีเลยพูดกับลูกสาว “คุณย่าทวดมีคุณพยาบาลดูแลแล้วค่ะ ขนมชั้นไม่ต้องทายาให้คุณย่าทวดก็ได้ แต่ว่าต้องมาคอยคุยเป็นเพื่อนกับคุณย่าทวดบ่อยๆ ตกลงไหม”
“ได้ค่ะ ขนมชั้นจะพูดให้คุณย่าทวดฟังจนหลับเลย ถ้าไม่หลับจะร้องเพลงกับเต้นโชว์ด้วยค่ะ”
ผู้ใหญ่ที่อยู่ตรงนั้นทั้งหมดเลยหัวเราะออกมาพร้อมกัน จากบรรยากาศอึมครึมเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้น วราลีเหลือบมองไปที่คนป่วยก็เห็นว่ามีแววตาสดใสขึ้นมาก ท่านคงเอ็นดูขนมชั้นไม่น้อย เพราะมองไม่วางตาเลย แค่นี้ก็ทำให้วราลีรู้สึกดีใจมาก
