“คุณพชรก็ยังไม่นอนเหรอคะ”
“ผมไม่มีคุณให้กอด ผมนอนไม่หลับหรอก”
ชายหนุ่มยิ้มเต็มหน้าแล้วเดินเข้ามาหาแม่กับลูก เขามาทันได้ยินเสียงสองแม่ลูกคุยกันเมื่อครู่
“พ่อจะบอกอะไรให้นะครับขนมชั้น บางครั้ง ชัยชนะไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าเราได้อันดับหนึ่งหรอก หนูชนะตั้งแต่หนูกล้าทำในสิ่งที่คิดแล้วครับ อย่างน้อย ขนมชั้นก็ชนะใจพ่อกับแม่แล้ว ที่หนูคิดดี มีวินัย พ่อเห็นผู้ใหญ่บางคนซื้อแมวมา พอเบื่อก็ปล่อยให้กลายเป็นแมวจรจัด แต่หนูเก็บแมวมาเลี้ยงและดูแลมันอย่างดี คิดจะหาเงินไปรักษามันตั้งแต่ตัวเท่านี้ หนูคิดได้ขนาดนี้ พ่อก็ชื่นใจแล้ว เรื่องชนะหรือไม่ชนะไม่สำคัญ เพราะถ้าไม่ชนะ ไม่ได้เงินรางวัลจากการประกวดพ่อก็พาน้องๆ ของขนมชั้นไปรักษาอยู่ดี”
แม่หนูไม่รู้สึกกดดัน “ขอบคุณค่ะพ่อขา” แม่หนูโอบกอดพ่อและแม่แล้วหลับตาพริ้ม รับรู้ถึงกระแสความอบอุ่นที่ส่งผ่านมา
หนึ่งสัปดาห์ถัดมา
เสียงผู้ชมที่แน่นขนัดดังเซ็งแซ่เรียกหานั
