“คนนี้ผมตั้งชื่อน้องปารีสก็แล้วกัน สงสัยจะได้มาเป็นของขวัญจากคืนนั้น”
เขาทำสายตาวิบวับรู้กันกับเมียแค่สองคน
“ใช่ไหมครับลี”
วราลีอายหน้าแดง แล้วพยักหน้าช้าๆ
“งั้นคืนนี้เราฝากขนมชั้นไว้กับคุณแม่สักคืนไหม ท่านบอกว่าเสร็จจากงานรับปริญญาของคุณ อยากพาขนมชั้นไปเยี่ยมเพื่อนๆ สักหน่อย เพื่อนคุณแม่ท่านติดใจความน่ารักของขนมชั้น เราสองคนจะได้มีเวลาไปต่อแขนต่อขาให้น้องปารีสกัน”
ชายหนุ่มหญิงสาวในชุดแต่งกายเรียบหรูเดินเข้ามาในร้านที่ตกแต่งเอาไว้อย่างสวยงามริมแม่น้ำเป็นเวลาพระอาทิตย์ตกดินทอแสงสีทองงามตา บริกรพาเธอไปนั่งที่โต๊ะ ขณะกำลังสั่งอาหารสาวสวยคนหนึ่งส่งยิ้มให้พชรจากมุมหนึ่งข้างเวที
“ขอตัวเดี๋ยวนะครับลี” วราลีมองตามว่าสามีจะไปไหน เธอนั่งมองอย่างหงุดหงิด เห็นเขาซุบซิบกับแม่สาวสวยคนนั้นแล้วจดอะไรใส่เศษกระดาษให้หล่อนไป
“เดินไปแจกเบอร์สาวเหรอ พชรนี่เริ่มออกลายเจ้าชู้อีกแล้ว”
วราลีเริ่มหน้างอ แต่
