29
คำว่า ‘รัก’
‘ฮัดชิ้ว!’
เสียงจามของใบชาปลุกหมอปรินซ์ให้เปิดตาตื่น ก่อนที่เขาจะเอื้อมมือไปคว้าทิชชูที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงฝั่งตัวเอง แล้วส่งให้เธอโดยที่ไม่หันไปมองหน้า
แต่เมื่อใบชาเห็นทิชชูสีขาวยื่นมาเธอก็หันไปมองคนข้างๆทันที ก่อนที่จะรับมาเช็ดน้ำมูกโดยที่ตายังมองหน้าเขาด้วยความงุนงง
ไหนว่าไม่ทิ้งงานอยู่ด้วย ทำไมเขายังนอนอยู่ข้างๆเธอล่ะ
“ทำไมคุณหมอยังอยู่คะ”
“ฉันเคลียร์งานเสร็จแล้ว” เขาตอบกลับเรียบๆ
“ใบชาหลับไปนานขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
“อืม นอนเหมือนซ้อมตาย”
พูดจบหมอปรินซ์ก็ลุกขึ้นและเดินอ้อมเตียงไปฝั่งเธอ เขาปรับน้ำเกลือที่เหลือค่อนขวด จากนั้นหยิบเครื่องวัดอุณหภูมิไปจ่อหน้าผากวัดไข้ให้คนป่วย
‘ติ๊ด’
“ไข้ลดลงแล้วยัยหมาน้อย”
“แล้วอันนี้จะถอดเมื่อไหร่คะ?” เธอยกแขนที่มีสายน้ำเกลือให้เขาดู
“รู้สึกดีขึ้นรึยัง?”
“อยู่กับคุณหมอก็รู้สึกดีแล้วค่ะ^^”
“เลอะเทอะ”
เธอยกแขนค้างอยู่แบบ
