หลังจากตั้งสติอยู่ในห้องน้ำเกือบครึ่งชั่วโมง แอลลี่ก็ยืนสูดลมหายใจเข้าลึกๆ หน้าเธอที่แดงจัดเริ่มจางลงบ้าง แต่ใจยังคงเต้นตุบอยู่ไม่หยุด
“ก็แค่จูบ ก็แค่จูบ ไม่ได้หมายความว่าอะไรสักหน่อย”
เธอพึมพำปลอบใจตัวเองเป็นรอบที่สิบ ก่อนจะหมุนลูกบิดประตูออกไปด้วยสีหน้าที่พยายามให้ ‘นิ่งที่สุดในจักรวาล’
คูเปอร์ยังนั่งอยู่ที่เดิม กำลังตรวจเช็กงานพลิกไปมา
พอได้ยินเสียงประตูเปิด เขาก็เงยหน้าขึ้นมามอง แล้วเลิกคิ้วใส่เธอ
“อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ”
เสียงทุ้มถามเรียบๆ แต่แอบยิ้มมุมปาก
“อือ”
แอลลี่ตอบสั้นๆ แล้วเดินดุ่มๆ ไปหยิบงานที่โต๊ะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เธอนั่งลงข้างๆเขาอีกครั้ง แต่ไม่ใกล้เท่าไหร่
หัวใจยังคงเต้นโครมครามแต่พยายามอย่างหนักเพื่อไม่ให้เสียอาการ
คูเปอร์แกล้งมองเธออยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้น
“เป็นอะไร หืม ทำไมหน้าแดงแบบนั้น”
เธอเลิ่กลักรีบจับแก้มตัวเองอย่างลืมตัว
“บ้า ไม่แดงซักหน่อย”
เธอร
