“ ลี่ขอบคุณคุณป้าคุณลุงมากนะคะ วันนี้อาหารอร่อยมากเลยค่ะ แล้วลี่ก็อิ่มมากดูสิคะพุงป่องเลย”
แอลลี่บอกป้าๆลุงๆ พร้อมกอดแขนเล็กของป้าลินิณญ์เพื่อนรักของม๊าเอาไว้แน่น
“ เสาร์-อาทิตย์หน้าก็ให้พี่เค้าพามาอีก หรือไม่ก็โทรมา เดี๋ยวป้าจะให้คนไปรับ ”
ลินิณญ์บอกลูกสาวเพื่อนอย่างใจดี
“ ถ้าไม่มีธุระที่ไหน เอาไว้ลี่จะโทรบอกนะคะ”
“ ว่าแต่จะไม่อยู่รอพี่ไดม่อนกับพี่พักพิงจริงๆหรอ ”
แอลลี่มองดูนาฬิกาที่ข้อมือ
“ เอาไว้วันหลังดีกว่าค่ะ วันนี้ลี่ต้องกลับไปเคลียร์งานส่งอาจารย์อีก ฝากบอกพี่ด้วยนะคะว่าเดี๋ยววันหลังค่อยเจอกัน”
“ได้จ้ะ รับปากแล้วนะว่าจะมา”
แอลลี่พยักหน้าหงึกๆ
“ งั้นพวกเราขอตัวกลับกันเลยนะครับ ผมก็ต้องทำงานส่งเหมือนกัน”
“ พาน้องกลับดีๆนะลูก แม่ฝากดูแลน้องด้วย”
ลินิณญ์บอกอย่างเป็นห่วง
“ ผมจะดูแลน้องให้ดีครับ วางใจได้”
คูเปอร์รับปากผู้ใหญ่อย่างนอบน้อม จนแอลลี่หมั่นไส้ยู่ปากใส่ไปหนึ่งที
