ซ่าาาาา…
เสียงน้ำจากฝักบัวไหลกระทบพื้นห้องน้ำดังสม่ำเสมอ
แอลลี่ยืนนิ่งอยู่ใต้สายน้ำ แต่มันไม่ได้ช่วยคลายความว้าวุ่นในใจเลย
เธอแหงนหน้าขึ้น ปล่อยให้น้ำไหลผ่านแก้มที่ร้อนผ่าว
‘เขาไม่พูดอะไรเลย ไม่แม้มองหน้าเธอด้วยซ้ำ’
ภาพใบหน้าเรียบนิ่งของคูเปอร์ที่ปิดประตูใส่เธอยังวนเวียนในหัวไม่หยุด
เธอเหมือนอยากจะร้องไห้ และสาเหตุก็น่าจะมาจากที่เขาเมินใส่นั่นแหละ
เธอปิดฝักบัวแล้วหยิบผ้าขนหนูมาซับผิวอย่างลวกๆ
ไม่ได้แม้แต่จะเป่าผม
แค่หยิบชุดนอนสีเทาตัวโปรดมาใส่
ตั้งใจจะล้มตัวลงนอน แต่มันไม่ยอมหลับ
“เป็นอะไรของแกวะเนี่ย เที่ยงคืนกว่าแกต้องนอนแล้วไหม”
แอลลี่ลุกขึ้นนั่งที่ปลายเตียง พยายามเกาหัวแรงๆให้เลิกฟุ้งซ่าน แต่สุดท้ายก็ทนไม่ไหว เปิดประตูออกมา แล้วพาตัวเองไปยืนใจเต้นแรงหน้าห้องเขา มือเล็กบีบกันเบาๆ กำลังถกเถียงกัน ว่าจะเคาะหรือไม่เคาะดี บางจังหวะก็เดินกลับห้อง แต่สุดท้ายก็เดินกลับไปเหมือนเดิ
