“พี่ไม่สนว่ามันเป็นใคร แต่มันโอบกอดข้าวหอม”
“ข้าวหอมแค่จะหกล้ม เขาเลยมาช่วย”
“ปล่อยมือจากมันเดี๋ยวนี้!!!” นำทัพไม่สน เขาตวาดอีกรอบ ก่อนจะเข้าไปดึงมือของภรรยาให้เดินออกห่างร่างของปกรณ์ โกไข่ต้องเข้าไปช่วยประคองปกรณ์เอาไว้เพราะอีกฝ่ายสะบักสะบอมนัก
นำทัพพาภรรยากลับบ้านด้วยความหงุดหงิดใจ เขากำลังคุยธุระกับลูกค้าอยู่ พอหันไปเห็นภรรยาอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนอื่นก็บังเกิดอาการทนไม่ได้ขึ้นมาในทันที
“ช่วงนี้พี่ยุ่งแค่ไม่กี่วัน ข้าวหอมก็ออกไปเที่ยวกับผู้ชายคนอื่น” นำทัพพูดอย่างหงุดหงิดเมื่ออยู่ด้วยกันสองคนในห้องนอนกว้าง ส่วนคนอื่นๆ นั้นแยกย้ายกันไปตั้งแต่กลับมาถึงบ้านแล้ว
“คุณกรเขาเคยช่วยข้าวหอมเอาไว้นะคะ ข้าวหอมไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับเขา”
“แต่พี่มองสายตามันพี่ก็รู้ว่ามันคิดอะไรเกินเลยกับข้าวหอมแน่นอน”
“พี่ใหญ่อคติหรือเปล่าคะ”
“พี่เป็นผู้ชายด้วยกันทำไมจะไม่รู้” นำทัพยิ่งหงุดหงิดเมื่อเห็นภรร
