“มีลูกแล้วยิ่งน่ารัก”
“แน้.... พูดจริงเหรอคะ” จู่ๆ เขาก็เอ่ยขึ้นมา เธอเลยรู้สึกอารมณ์เพริดไปกับเขา
“อวบอัดเต็มไม้เต็มมือ”
“นี่แน่ะ!”
“โอ๊ย! ตีมือพี่ทำไมคะ”
“หาว่าข้าวหอมอ้วนหรือไง”
“อวบอัดเต็มไม้เต็มมือ ไม่ใช่อ้วน”
“แต่ก็ใกล้เคียงใช่ไหมคะ หมายถึงอ้วนน่ะ”
“อ้วนก็คืออ้วนครับ ไม่มีสัดส่วน ทรวดทรงองเอว พองไปทั้งตัว”
“ดูพูดเข้า”
“ก็ข้าวหอมให้พี่วิจารณ์ พี่ก็คิดว่าคนอ้วนก็ไม่มีสัดส่วนไง แต่ข้าวหอมห่างไกลจากความอ้วนมากนัก”
“ผู้ชายจะเบื่อผู้หญิงที่มีลูกแล้วอะไรๆ ไม่เต่งตึงเหมือนเดิมไหมคะ”
“คนอื่นไม่รู้ แต่พี่ไม่เคยเบื่อข้าวหอมเลย”
“อุ๊ย!” เธออุทานเมื่อเขาก้มลงดูดเบาๆ ที่ยอดอกสีสวย
“เห็นไหม ไม่เบื่อเลย” เขาคาบจุกนมสีชมพูจัด ดูดหนักๆ เข้าจนเธอร้องคราง มือบางสอดแทรกเข้าในเรือนผมของเขา แอ่นศีรษะไปด้านหลัง
“ถ้ากลัวพี่เบื่อ จะพิสูจน์ให้ดูทุกวันเลยว่าไม่เบื่อ”
“แบบนั้นคงขาดใจตาย”
“รู้เหร
