“พี่ก้องคะ หวานมีเรื่องจะถามค่ะ” ชายหนุ่มที่กอบกุมมือนุ่มนิ่มเอาไว้กระชับมั่น หันมามองแวบหนึ่ง แล้วจูงร่างน้อยให้เดินตาม ก่อนถามภรรยาด้วยน้ำเสียงเรื่อยๆ แต่แสดงความสนใจใคร่รู้ “หือ ว่ามาสิ มีเรื่องสงสัยอะไรจะถาม ถามมาได้เลย” “ถ้าวันไหนพี่ก้องเกิดเบื่อหวานขึ้นมา แล้วหวานทำกับข้าวอร่อยแค่ไหน พี่ก้องก็คงบอกว่าไม่อร่อยใช่ไหมคะ” คำพูดของภรรยา ทำให้ก้องทวีปเลิกคิ้ว เขาเงียบไปอึดใจเหมือนแกล้งให้คนรอใจเต้นไม่เป็นส่ำ ชายหนุ่มหันหน้ามองร่างบาง ก่อนหันกลับไปมองเบื้องหน้าดังเดิม “ไม่หรอก พี่ไม่ใช่คนรักง่ายหน่ายเร็ว พี่มั่นใจว่าจะดูแลหวานตลอดไป และไม่มีวันเบื่อด้วย ถ้ามีอะไรเราก็ต้องคุยกันให้รู้เรื่อง... อย่าเก็บเอาไว้ให้ค้างคาใจ เพราะยังไงเราก็เป็นสามีภรรยากันแล้วนะ” เขากระชับร่างบางเขามาหา คำตอบของสามีเรียกรอยยิ้มแก่หญิงสาว แต่เธอก็อยากถามอะไรเขาอีก... “ถึงหวานจะทำกับข้าวกินไม่ลงน่ะเหรอคะ