ตอนสมัยเรียนด้วยความที่เธอห้าวไปหน่อย จึงไม่ค่อยมีผู้ชายคนไหนกล้าเข้าใกล้ ยกเว้นธีรวัชรที่เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอรักเพราะเขาอบอุ่นน่ารัก แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่ารักแบบพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น
“โอ๊ย... เจ็บนะเมีย เดี๋ยวเถอะ” มองอย่างคาดโทษ
“ดีสิคะ ให้เจ็บจะได้สำนึก ชอบทำท่าทางเจ้าเล่ห์แล้วก็หื่นดีนัก”
เขากดริมฝีปากดุนๆ แก้มนวลกระซิบเบาๆ ให้เธอมองท้องทะเลเบื้องหน้า
“พี่รักหวานนะ” เขาบอกเสียงหวาน ตาก็เยิ้มหวานไม่ต่างกัน
“หวานก็รักพี่ก้องเหมือนกัน”
มือแทบอยู่ไม่สุขบิดไปบิดมาด้วยความอาย คนบ้ามาสารภาพรักมากๆ เขินๆๆ นะจะบอกให้
“พระอาทิตย์กำลังจะตกแล้ว” เขากอดร่างนุ่มรัดรึง
“โห... พี่ก้อง สวยจังเลย”
อันดามันกอดชายหนุ่มแน่นซุกหน้าหาไออุ่นมองพระอาทิตย์ตกดินด้วยความสุขอิ่มเอมในหัวใจ แขนแกร่งกระชับร่างน้อยแนบอก จุมพิตหนักๆ ที่หน้าผากสวยอย่างทะนุถนอมและด้วยความรักที่ก่อเกิดขึ้นในหัวใจ
สองสามีภ
