เขาคงน้อยใจที่เธอไม่ไว้ใจเขา แต่ใครจะไปรู้ว่าจะเป็นแบบนั้น ก็คำพูดมันส่อนี่นา
“พี่ก้องคะ”
อันดามันลองเรียกสามีดู เขาไม่ตอบทำให้เธอใจเสียกว่าเดิม
“พี่ก้องคะ หวานขอโทษ”
หญิงสาวยังไม่ละความพยายาม แต่เขายังนอนนิ่งเหมือนเดิม ยิ่งเห็นยิ่งอยากเอาชนะ เธอไม่เคยง้อใครขนาดนี้มาก่อน ก็เธอขอโทษแล้วยังไม่ให้อภัยอีก หญิงสาวคว้าไหล่สามีให้หันมา เธอไม่ชอบให้เขาทำเป็นไม่สนใจ ปล่อยให้เธอพูดอยู่คนเดียวแบบนี้
“พี่ก้อง อย่าทำแบบนี้กับหวาน”
อันดามันมองแผ่นหลังกว้างด้วยความน้อยใจบ้างที่เขาไม่ยอมรับคำขอโทษ หญิงสาวรั้งไหล่กว้างมาอีกครั้งแล้วขึ้นคร่อมทับเพื่อจะได้มองหน้าเขาชัดเจน แต่เขากลับหลับตากอดอกนิ่ง หญิงสาวเบ้หน้าด้วยความน้อยใจบ้าง เธอคว้ามือเขาทั้งสองกดแนบกับที่นอน จ้องเขาไม่วางตา แต่ชายหนุ่มก็ยังหลับตานิ่ง
“พี่ก้อง ลืมตามาคุยกับหวานเดี๋ยวนี้ ลุกขึ้นมาคุยกับหวานก่อน”
เธอขอร้องแกมบังคับ แต่เขายังน
