54

1446 คำ

ชายหนุ่มพูดทั้งที่ยังหลับตา “ไม่ให้นอน หวานอยากนอนคนเดียว”  หญิงสาวยังเถียงมองเขาตาวาวโรจน์ ยังโกรธเขาเรื่องนั้นอยู่ดี หน็อย... ลับหลังเธอไปบอกเพื่อนเขาว่าเธอเป็นไม้กระดาน ชิชิ คิดแล้วปรี๊ดแตกจริงๆ “ไม่ไป จะทำไม สามวันจำไม่ได้หรือไง” ก้องทวีปตอบทั้งที่ยังนอนหลับตาเหมือนเดิม ไม่อยากทวงคำสัญญา แต่ก็จำต้องทวงเพราะคนเอาแต่ใจทำท่าจะลืม หญิงสาวที่ยืนข้างเตียงโมโหสุดชีวิต “ไม่รู้ไม่ชี้ แต่ไม่ลุกใช่ไหม ถ้าไม่ลุกต้องเจอแบบนี้ นี่ๆๆ” อันดามันกระโดดขึ้นไปบนร่างของก้องทวีป เอาข้อศอกน้อยกระทุ้งหน้าท้องของเขาเต็มแรง จนร่างสูงถึงกับจุก “โอ๊ย! หวาน พี่เจ็บนะ เล่นอะไรแบบนี้นี่” หญิงสาวกระโดดลงจากเตียงอย่างรวดเร็วเหมือนปรอท แลบลิ้นใส่ชายหนุ่มอย่างสนุกสนาน “สมน้ำหน้า ไม่ได้เล่นแต่เอาจริง” “นี่ถามจริง เป็นอะไรอีก อะไรเข้าสิง เมื่อคืนยังดีๆ อยู่เลย หรือว่าต้องให้พี่เล่นบทรักตลอดเวลาจะได้อ่อนระ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม