“เบื่อ ๆ ๆ ๆ” ดุจเดือนกระฟัดกระเฟียดใส่สามีมาสักครู่ใหญ่แล้ว เพราะถึงจะได้รับโทรศัพท์จากภูผาก่อนหน้าที่เขาจะกลับมาถึงก็ตาม
“อร๊ายยย เซ็งที่สุด” เพราะถึงเขาจะแจงว่าจะมีปาร์ตี้เล็ก ๆ กันที่ห้องของอาทิตย์ เพื่อนสมัยเรียนที่เจอกันโดยบังเอิญที่บาร์
แต่ด้วยนิสัยคุณหนูจอมงอแงของหล่อน ย่อมต้องรู้สึกเคืองขุ่นสามีไปตามระเบียบ
ดุจเดือนไม่ต้องการจะไปสุงสิงกับใครและที่สำคัญหล่อนก็ไม่ชอบที่จะต้องมาเสียเวลามีค่าของตัวเองแทนที่จะได้เริงรักหวานฉ่ำกับสามี
“ทำไม เราจะต้องเป็นฝ่ายเดินไปหาพวกเขาด้วยคะ เดือนไม่ไปหรอก”
เจ้าหล่อนทำหน้าบึ้งตาเขียวใส่
“เดือนอย่างี่เง่าได้มั้ย ช่วยรักษาหน้าผมบ้างเถอะ”
ภูผาพูดพลางหยิบเสื้อยืดสีขาวสำหรับใส่นอนจากตู้เสื้อผ้าออกมาสวมหลังจากชำระร่างกายที่มีกลิ่นเหล้า อ่อน ๆ ไปเมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้ว
“ภูอ่ะ ไหนบอกว่าจะกลับมาอยู่กับเดือน เอาใจเดือนทั้งคืนไงคะ” หล่อนยังคงไม่พอใจ
