ตอนที่ 2
ใข่ผมแตกครับ
“คุณทำใข่ผมแตกนะครับ”
เจคอบตะโกนบอกเสียงดัง มือถือใข่เดินมายัง ร่างบางที่กำลังก้มหน้าก้มตาสตาร์ทมอเตอร์ไซด์ โดยไม่เงยหน้ามองเขาเลยแม้แต่น้อย
“อะ คะเดี๋ยวน้ำให้แม่เอามาให้ใหม่ค่ะ”
เธอบอกเขาเสียงสั่น ก้มชำเลืองร่างที่เห็นเพียงปลายผ้าขนหนูที่พันส่วนล่างที่ยังแข็งดัน โดยมองผ่านปลายหมวกแก็ปของตัวเอง เพราะไม่กล้าเงยมองหน้าเจ้าหนุ่มคนงานโดยตรง
คนบ้าอะไร ใส่ผ้าขนหนูผืนเดียวยังกล้าวิ่งมาหน้าบ้านอีก
“รถสตาร์ทไม่ติดเหรอครับ”
เจคอบ ถามเบาๆ ตาคู่สีนิลเข้มของเขาหลุบต่ำเล็กน้อย เมื่อเห็น น้ำทิพย์ ใช้เท้าเหยียบคันสตาร์ทหลายครั้งแล้วเครื่องรถมอเตอร์ไซด์คันเก่ง ก็ไม่มีทีท่าว่าจะติด
ไอ้รถบ้าเอ้ย ทำไมต้องมาเสียตอนนี้ด้วย
ด้วยอากาศทีร้อนรุ่ม แถมน้ำทิพย์ยังใส่เสื้อแขนยาว ปิดแขนและคอจนมิด แถมยังพันผ้าปิดหน้าและสวมหมวกทับ ทำให้เธอเริ่มรู้สึกเวียนหัวหายใจไม่ออก รวมถึงเมื่อคืนเธอกินเบียร์ไปหลายกระเป๋าเพื่อจะลืมเรื่องเศร้านั้นด้วย
“อือ ชะ..ช่วยด้วย”
น้ำทิพย์ รู้สึกเหมือนโลกเริ่มจะหมุนคว้าง มือที่จับแฮนด์รถมอเตอร์ไซด์เริ่มจะสั่นเทา โลกรอบข้างเริ่มจะหมุนคว้าง แถมเจ้าคนงานตัวใหญ่เหมือนยักษ์ ก็เหมือนจะยืนโอนเอนไปมา
ไม่ใช่ซิ ...เธอต่างห่างที่โอนเอน
“คุณๆ..”
เสียงร้องเรียกอย่างตระหนก ก่อนที่ร่างของพ่อหนุ่มยักษ์คนงานจะปราดมาช้อนร่างเธอไว้ วงแขนแข็งแรงของเขารับตัวเธอไว้ทันมไม่ให้กระแทกพื้น
นอกจากกลิ่นสบู่ที่หอมสะอาด และแผงอกกำยำแน่นเครียดที่มีไรขนอ่อนบางๆที่ชื้นไปด้วยหยดน้ำนั้น
น้ำทิพย์ก็แทบจะไม่มองเห็นและรู้สึกอะไรอีกเลย
.
.
“ไม่ ทำไมทำกับน้ำแบบนี้ น้ำผิดอะไรทำไมต้องมีคนอื่น”
“ฮือๆ ไม่ทำไมๆ”
เสียงคร่ำครวญจากร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียง ทำให้ เจคอบ ต้องชะโงกมองหลายครั้ง จนแน่ใจว่าเธอคงจะละเมอไม่ได้สติ
หลังจากประคองร่างบางที่เป็นลมอยู่บ้าน เข้ามาด้านในแล้ว เขาก็จัดการถอดหมวก ผ้าคลุมหน้าและคาร์ดิแกนของเธอออก ก่อนจะเปิดแอร์ปรับอุณหภูมิห้องให้เย็นสบาย แล้วใช้ผ้าเย็นเช็ดหน้า แขนขาและลำคอ
เด็กสาวข้างไร่คนนั้น โตเป็นสาวขนาดนี้เลยเหรอ
เด็กสาวคนหนึ่งที่เคยยื่นแตงโมให้เขากินเมื่อตอนเด็ก ขณะตามคุณอัครเรช บิดามาตรวจไร่เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว
เขาติดตามข่าวคราวเธอมาตลอดว่า ไปเรียนที่กรุงเทพในช่วงที่เขาอยู่อังกฤษ ตั้งใจว่ากลับมาจะหาทางไปทักทายเธอหน่อย แต่ได้ข่าวว่าเธอมีแฟนแล้วและกำลังจะหมั้นกันในไม่ช้า
ที่ผ่านมาเขาคงเสียเวลา กับเรื่องอื่นนานไป
“อือ อกหักงั้นเหรอ”
ปากหยักได้รูปยกยิ้มเล็กน้อย มือไล้ยังแก้มเนียนใสที่หลับตาพริ้ม ผิวของเธอเนียนละเอียดและนุ่มมือ ที่เขาหลงไหลมาตั้งแต่เด็ก
“โตขึ้นเรา แต่งงานกันมั้ย”
เด็กหญิงคนนั้นกระซิบบอกเขา ก่อนจะเอาแหวนที่ถักด้วยหญ้าที่ขึ้นริมต้นแตงไม มายื่นให้สองวง
“อันนี้ของเจ อันนี้ของน้ำใส่ให้น้ำซิและก็หอมแก้มน้ำด้วย” เธอบอกเขาเบาๆ หน้าจิ้มลิ้มนั้นเหมือนลูกแตงโมที่ยังไม่สุก มีความขาวอมชมพู ใจเขาเริ่มจะสั่นระรัว
“ยายน้ำ อย่าไปรบกวนคุณหนูท่าน”
เสียงป้าพิมพ์ตะโกนมาแต่ไกล ทำให้หน้าที่กำลังยื่นอยู่ใกล้ๆ เขยิบถอยและวิ่งห่างออกไป
.
“อย่าไปนะ ได้โปรดอย่าทิ้งน้ำไป”
มือนุ่มของเธอคว้าและจับเขาไว้แน่น ก่อนที่ตวัดรัดโอบรอบคอเข้าไว้ “อืม” หน้าเนียนใสที่ห่างเพียงลมหายใจรด อยู่จนจะสันจมูกโด่งของเขา
“จูบน้ำหน่อยได้มั้ย”
เธอละเมอเบาๆ ตายังคงหลับสนิท
“หือ”
เจคอบ คำรามต่ำในคอ ขบกรามแน่นจนเป็นสันนูน นึกโมโหไอ้หนุ่มคนนั้นเสียจริง
“สงสัยจะดื่มมาหนัก น่าจะแฮงค์อยู่”
เขาพึมพำเบาๆ เมื่อได้กลิ่นแอลกอฮอลล์จากลมหายใจของเธอ มือนุ่มนิ่มที่โอบรอบคอเขานั้นเหมือนจะเริ่มกดแน่นขึ้น
จนริมผีปากเขาก้มลงจนแทบชิดกับเธอ
“น้ำขอจูบนะคะ”
ไม่ทันจะพูดจบ ริมผีปากนิ่มก็เธอก็ยกมาประทับปากหนาอุ่นของเขา พลันที่เรียวปากสัมผัสกันเธอก็เผยอดันสอดดันลิ้นนุ่มเข้าตวัดรัดเขาเหมือนเชิญชวน
“อืม”
เจคอบคำรามเบาๆ ก่อนจะจูบตอบและบดขยี้กลับอย่างหนักหน่วง กลีบปากของเธออวบอิ่มและหอมหวานผสมกับกลิ่นแอลกอฮอลล์จาง รวมถึงกริยายั่วยวนตรงหน้าทำให้ดูดตวัดปลายลิ้นนั้นอย่างรุนแรง
มือหนาเขาเริ่มควานไล้เข้าไปภายในเสื้อยืดเนื้อดี ที่ยังเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แผ่นหลังของเธอเนียนละเอียดนุ่มเหมือนน้ำนม ทำให้เริ่มจะควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
เธอเป็นแตงโมสีแดง ที่น่ากินอยู่เสมอ
ตะขอบราด้านหลังถูกปลดออก ก่อนที่มือของเขาจะควานยังสองเต้าที่เต่งตึงเหมือนลูกแตงโมผลฉ่ำในหน้าร้อน
ยอดใตชูชันนั้นเริ่มจะแข็งสู้มือ
ริมผีปากเขายังจูบดูดดื่มแลกลิ้นกับเธอไม่ยอมปล่อย กลืนกินความหอมหวานที่โหยหามานาน
“อะ”
น้ำทิพย์ เหมือนจะเริ่มได้สติ เมื่อถูกถอนริมผีปากออก แล้วมีร่างของชายคนหนึ่ง หน้าตาคมคายหล่อเหลากำลังกอดรัดและจูบเธอบนโซฟากลางบ้านคนงาน
มืออีกข้างเขากำลังบีบเคล้นปทุมถันเธออย่างเมามันส์
“กรี๊ดๆๆๆๆ”
น้ำทิพย์ร้องกรี๊ดลั่นบ้าน เขยิบข้างกายออกห่างอย่างหวาดกลัว มองคนงานตรงหน้าที่ยังใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวด้วยความโมโห
นี่มันอะไรกัน เธอถูกคนงานลวนลามขณะเป็นลม
“นะ ..นี่นาย จะทำอะไรชั้น” เธอตวาดถามเสียงดังลั่น มือรีบดึงชายเสื้อที่ร่นไปยังต้นคอให้ลงมาปิดแตงโมสองลูกใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมไปมา
เจคอบ กลืนน้ำลายลงคอ มองกริยานั้นอย่างเสียดาย
“ฟื้นแล้วเหรอครับ”
เขาถามเสียงอ่อนโยน ตาคู่สีนิลเข้มมองมาทางเธอนิ่ง
น้ำทิพย์เพิ่งสังเกตว่า คนงานคนนี้นอกจากรูปร่างสูงโปร่งแล้ว ยังมีหน้าตาหล่อเหลาคมคายเหมือนจะมีเชื้อลูกครึ่งนิดๆ ซึ่งก็ไม่แปลกอะไร
เพราะแถวบ้านเธอมีลูกครึ่งจีน พม่า เดินกันให้ควัก แถมในตัวเมืองก็มีพวกลูกครึ่งที่แม่มีสามีต่างชาติออกเยอะแยะ
แต่คนงานคนนี้ ดูมีเสน่ห์แปลกๆ แถมตรงนั้นของเขา ยังใหญ่และเต็มไปด้วยเส้นเอ็นที่น่าสัมผัส
บ้าเอ้ย! ...มันใช่เวลามาคิดเรื่องนี้มั้ยยายน้ำ
“นะนี่นาย ลวนลามชั้น ตอนเป็นลมเหรอ”
“ก็คุณเป็นคนบอกให้ ผมจูบเองนี่ครับ” หน้าหล่อเหลาตอบเบาๆ สายตาทะเล้นมามองที่เธอนิ่ง
****************************