ตอนที่ 15
หึงผมเหรอครับ
“แสงต้องขอโทษแทนคนของพ่อจริงๆค่ะ”
แสงระวียิ้มอ่อน ขยับกายเลื่อนเก้าอี้มาใกล้ร่างที่นั่งอยู่ เอื้อมมือขาวแตะต้นแขนของเขา
เจคอบ หลุบตาลงต่ำมองมือขาวนั้นเพียงครู่
“อยากได้ที่ตรงนี้มากเลยเหรอครับ”
เขาเอ่ยถามเสียงรายเรียบก่อนโน้มหน้าลงมาใกล้ นั่นทำให้ แสงระวี หน้าร้อนผ่าว
น้ำทิพย์มองกริยานั้นอยู่ไกลๆด้วยความรู้สึกสับสน ท่าทีของ เจคอบที่โน้มหน้าลงไปใกล้จนเกือบจะชนหน้าของลูกสาวคนสวยของเจ้าพ่อฝางนั้น ทำให้เธอกำมือจับราวบันไดไว้แน่น
ก็ แสงระวี สวยขนาดนั้น เจคอบบ้ากามก็คงจะหวั่นไหว
“อะ...เอ่อคือ ความจริงคุณพ่อชอบปลูกต้นไม้ค่ะ เราอยากอนุรักษ์ภูเขาให้มีป่าเขียวขจี แต่ชาวบ้านในแถบนี้แถบเผาป่าและถางไร่จนโล่งเตียนไปหมด เห็นแล้วไม่สบายใจเลย”
แสงระวีตอบ น้ำทิพย์อยากจะตะโกนว่าเป็นครั้งที่ร้อย
การทำไร่ของชาวบ้านหลายหลังคาเรือน ไม่เท่ากับการตัดไม้ใหญ่ของกลุ่มนายทุนเพียงไ
