ตอนที่ 16
เบ็ดตกปลาของเจคอบ
“ผมก็นึกว่า ...น้ำหึงผมซะอีก”
เจคอบ ก้มลงกระซิบข้างหูที่มีไรผมอ่อนของน้ำทิพย์ จนปรางแก้มเนียนนั้นแดงก่ำเริ่มแดงก่ำเหมือนลูกแตงโม
“ปะ..เปล่านะ”
น้ำทิพย์เขยิบตัวออกห่าง เมื่อลมหายใจอุ่นร้อนโลมเลียอยู่ใกล้ สัมผัสและเสียงครางกระเส่าของเขาเริ่มรบกวนจิตใจของเธอจนนางมารร้ายในตัวเริ่มคิดลามกไปไกล
เจคอบ ขำกับกริยาตรงหน้า จนต้องหัวเราะออกมา
“เดี๋ยวเขาก็จะไปรายงานพ่อของเขาเองครับ ไม่เกินพรุ่งนี้เราคงจะได้ต้อนรับแขกอีกรอบ”
คุณหนูเจคอบ มีญานทิพย์หรืออย่างไร ..น้ำทิพย์คิดในใจ
“อย่ากังวลเลยครับ บางทีการนั่งอยู่เฉยๆรอปลาติดเบ็ด อาจจะง่ายกว่าเอาอวนออกทะเล” เขาเอ่ยเสียงราบเรียบ ก่อนจะบอกให้เธอเตรียมตัวเพื่อจะไปตรวจไซส์งานด้านนอก
น้ำทิพย์จำต้องยอมทำตามอย่างว่าง่าย เมื่อรถมินิแวนและคนของเขามารออยู่ด้านหน้า
.
.
บ้านหรูแห่งหนึ่ง ในเมืองเชียงราย
ฝางเมือง ผู้ซึ่งถือเป็นผู
