ยัยตัวเล็กส่งเสียงขานรับป๊ะป๋าในลำคอ ทั้งที่ปากยังงับหัวนมแม่จ๋าอยู่ นัยน์ตากลมสุกใสเป็นประกาย หนูน้อยยื่นมือไปจับหน้าป๊ะป๋าเบา ๆ ราวกับว่ากำลังสำรวจตรวจตราอะไรบางอย่าง
เมื่อครู่ตอนย้ายมาอยู่ห้องนี้ด้วยกัน ป๊ะป๋าอุ้มเธอมาทั้งที่ยังหลับอยู่ พอรู้สึกตัวตื่น ยัยหนูก็เอาแต่ร้องไห้งอแง เธอจึงยังไม่ได้ทำความรู้จักกับป๊ะป๋าเลย
จันทร์จ๋าเปล่งเสียงอ้อแอ้อืออาในลำคอออกมาตลอด และก็เลิกดูดนมของแม่จ๋าแล้วด้วย แต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยหัวนมของแม่จ๋าออกจากปาก เธอยังคงงับไว้ พอมันหลุดจากปาก หนูน้อยก็ตามกลับไปงับมาไว้ในปากดังเดิม ดูดจ๊วบ ๆ สองสามทีแล้วก็หยุด แล้วหันมาสนใจป๊ะป๋าเหมือนเดิม
“ท่านประธานขยับออกไปหน่อยสิคะ จันทร์จ๋ามัวแต่เล่น ไม่ยอมดูดนมเลย” จารวีเอ็ดคนที่ยื่นหน้ามาให้ลูกจับ
คนถูกเรียกท่านประธานถอนหายใจ เขาเหลือบตามองหน้าแม่ของลูก ขณะที่มือน้อยนุ่ม ๆ กำลังตีหน้าเขาเบา ๆ
“คนเป็นแฟนกัน เขาไม่เรียก
