เขาพาลูกขึ้นมานอนบนห้องตั้งนานแล้ว จนนมจะหมดขวดอยู่รอมร่อ แต่จันทร์จ๋ายังลืมตาแป๋ว ไม่มีท่าทีว่าจะหลับเลย คงเป็นเพราะป๊ะป๋าชวนลูกคุยแน่ ๆ
“เดี๋ยวลูกก็หลับเองแหละน่า” ป๊ะป๋าตัวโตว่าพลางเอนกายลงนอนเคียงข้างลูกสาว เขาเองก็อาบน้ำเปลี่ยนชุดนอนเรียบร้อยแล้ว คืนนี้เขาจะนอนเฝ้าลูกเมีย
จารวีมองค้อนคนชวนลูกคุย หญิงสาวหยิบผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าเดินออกจากห้องไปอาบน้ำ ปล่อยให้คนอาสาพาลูกนอนกล่อมลูกให้หลับเอง
หลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วเปลี่ยนเป็นชุดนอนเรียบร้อย เมื่อกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง เธอก็พบว่าป๊ะป๋าและจันทร์จ๋านอนกอดกันหลับไปแล้ว
ตอนแรกจารวีว่าจะไล่เขาออกไปนอนข้างนอกห้อง เพราะเธอไม่ไว้ใจเขา แต่เพราะรู้ว่าวันนี้เขาทำงานมาทั้งวัน และตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมางานเขาก็ค่อนข้างยุ่ง คงมีความเหนื่อยสะสม เธอจึงปล่อยให้เขานอนกับลูกบนที่นอน ส่วนเธอย้ายตัวเองไปนอนที่โซฟาติดผนังห้อง เขาเหนื่อยขนาดนี้คงหลับสนิทจ
