25
2เดือนต่อมา
ฉันอยู่กับพี่กรูฟเหมือนสามีภรรยาฉันมีความสุขมาก แต่ทำไมความสุขของฉันมันเริ่มลดลงๆ จากคำว่าสามีภรรยามันก็ลดน้อยลงเหลือเพียงคำว่าแฟน ฉันไม่สามารถเข้าไปยุ่งในชีวิตเขาได้มากเหมือนเมื่อก่อน เป็นแบบนี้มาจะสามอาทิตย์แล้ว
"พี่กรูฟจะไปไหน"ฉันถามคนที่แต่งตัวหล่อเดินออกจากห้องนอน
"ไปผับ"เขาตอบเสียงเรียบพลางใส่นาฬิกาข้อมือสุดหรู
"ไปด้วย"ฉันดีดตัวยืนขึ้นขอไปด้วย
"ไม่ อยู่ห้องนี่แหละ"เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจแล้วเดินไปที่ประตูห้อง จากที่ยิ้มต้องหุบยิ้มทันที ใจฉันหล่นวูบไปที่ตาตุ่มกับอาการเย็นชาแบบนั้น เขาเปลี่ยนไปจริงๆสินะ
"ไปด้วยไม่ได้จริงๆหรอ"ฉันเดินหน้าเศร้าตามเขามาที่ประตูห้อง
"อย่างี่เง่าได้มั้ยวะ"
ปัง!
เขาทิ้งประโยคที่แสนเจ็บปวดไว้ให้ฉันก่อนจะเปิดประตูออกไป ฉันขอไปผับด้วยฉันงี่เง่าหรอ? แล้วคืนนี้เขาจะกลับมานอนห้องมั้ยนะ เมื่อคืนก็ไม่กลับ
ฉันรู้สึกเราเริ่มห่างจากกันเรื่อยๆเห
