“พี่ต้องไปแล้ววดี” เด็กชายวัยสิบขวบบอกน้องน้อยด้วยแววตาเศร้าหมอง
“พี่ติ ฮือๆ ๆ วดีไม่อยากให้พี่ติไปไหน” เด็กหญิงตัวน้อยร้องไห้โฮเมื่อพี่ชายที่แสนดีกำลังจะไปอยู่ที่อื่น
“พี่จะกลับมา น้องน้อยของพี่ อย่าร้องนะคนดี ร้องไห้แบบนี้เดี๋ยวหมดสวยนะครับ” เด็กชายรติภัทรเช็ดน้ำตาให้เด็กหญิงตัวน้อยก่อนจะกอดรัดแนบอก
“ไม่ให้ไป” มือเล็กๆ โอบกอดรอบคอเอาไว้ สะอื้นฮักๆ
“ไปเถอะลูก”
สุวดีเอ่ยบอกลูกชายด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ก่อนพยักหน้าให้ฉลวย แม่บ้านคนสนิทที่ติดตามเธอมาอยู่เพื่อออกเดินทางจากสุรสิทธิ์ เธอจะพาบุตรชายออกจากบ้านหลังนี้ก่อนที่สามีจะกลับมา ภคินต้องไม่ยอมให้รติภัทรตามเธอไปแน่ ขนาดหย่า เขายังส่งคนอื่นมายื่นใบหย่าให้เธอเซ็น เขาคงหมดรักเธอแล้ว ตอนนี้คงเฝ้าภรรยาอีกคนที่เขาบอกว่าจะจดทะเบียนสมรสทันทีที่หย่าขาดจากเธอ
“ครับแม่” รติภัทรตอบรับมารดา เดินตามท่านไป เด็กชายวัยสิบขวบหันมามองเด็กหญิงตัวน้อยที่ร้
