“อีกแป๊บเดียวจ้ะ” พิรวดีตอบเพื่อนยิ้มๆ
“งั้นพวกเรากลับก่อนนะ”
ปรียานุชเอ่ยบอก สองสาวติดรถฉัตรมาทำงานและกลับพร้อมๆ กัน เพราะบ้านอยู่ละแวกเดียวกัน
“พี่กลับก่อนนะวดี อย่าหักโหมมากล่ะ” ฉัตรจำใจกล่าวลา แม้อยากอยู่เป็นเพื่อนพิรวดี
“ค่ะ เดี๋ยววดีก็จะกลับแล้วเหมือนกัน”
หญิงสาวทำท่าเก็บของ ทั้งสามจึงออกมาขึ้นรถเพื่อกลับบ้าน เมื่อลับร่างเพื่อนร่วมงานทั้งสามไปแล้ว พิรวดีละมือจากการเก็บของนั่งลงที่เดิม
พี่ติจะโกรธวดีหรือเปล่าคะ พิรวดีรำพึงกับตนเอง
ในที่สุดเมื่อเลยเวลาอาหารเย็นของบ้านสุรสิทธิ์ไปแล้ว พิรวดีจึงเดินทางกลับมาถึงบ้าน เพราะเธอไม่อยากเผชิญหน้ากับรติภัทร
“เพิ่งกลับมาถึงหรือยะ ไปเตร็ดเตร่อยู่ที่ไหนมาล่ะ”
เสียงของมารดาทำให้พิรวดีชะงักอย่างไม่เข้าใจ ท่านเป็นคนให้เธอกลับบ้านช้าทุกวัน เพื่อหลบหน้าไม่ต้องเจอรติภัทรนี่นา
“ไม่ต้องมาทำหน้าแบบนี้ มันกลับเชียงใหม่ไปแล้ว แกรู้ใช่ไหมว่ามันจะก
