น้องอยากมีพ่อ
1688 คำ
เอิงเอย......
ไม่รู้ว่าสายตาของฉันไปจับจ้องคนทั้งคู่ตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ที่รู้ก็คือท่าทางของสายพินที่แสดงออกมามันชัดเจนมากว่าเธอชอลธีร์แม้จพยืนอยู่ห่างกันแต่ฉันก็พอจะดูออกส่วนธีร์ฉันไม่รู้และไม่อยากจะคาดเดาว่าเขาจะรู้สึกหรือจะคิดยังไงกับสายพินเขาอาจจะชอบเธอก็ได้เพราะสายพินทั้งสวยทั้งหุ่นดีตรงตามสเป็กของเขาทุกอย่าง และมันคงจะไม่แปลกถ้าเขาจะชอบ แล้วทำไมฉันถึงรู้สึกแย่ล่ะ เขาจะไปมีอะไรกับใครมันก็คงไม่เกี่ยวกับฉันถึงแม้ว่าเขาจะมาขอร้องอ้อนวอนให้ฉันให้โอกาสแต่ในเมื่อฉันปฏิเสธเขาก็สามารถไปคบกับคนอื่นไปสนใจผู้หญิงคนอื่นได้ซึ่งมันก็ไม่ผิด มันผิดที่ฉันเองที่ยังรักเขาอยู่รักทั้งๆที่รู้ว่ารักแล้วมันจะเจ็บ
"แม่ขาาา" ฉันหันไปหาน้องไออุ่นที่พี่เปิ้ลพาเดินเข้ามาในงานหลังจากขอไปเข้าห้องน้ำมา
"แม่ขาคุณลุงอยู่ไหนคะน้องยังไม่เห็นคุณลุงเลย" ลูกสาวเงยหน้าถามฉันพร้อมกับมองไปรอบๆงานที่มีผู้คนมากมายเดินไปเดินมาเพื่อชมรถที่เขานำมาโชว์แต่ฉันเพิ่งสังเกตว่าส่วนมากจะมีสาวๆทั้งนั้นเพราะงานครั้งนี้เป็นการเกิปตัวบริษัทพร้อมกับเปิดตัวรถยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดที่ธีร์สั่งเข้ามาจำหน่ายในประเทศซึ่งฉันเห็นราคาแล้วก็ต้องตกใจเพราะแต่ละคันราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้านซึ่งคนธรรมดาอย่างฉันคงไม่มีปัญญาซื้อมาขับอย่างแน่นอนทุกวันนี้ฉันก็ไม่ได้มีรถส่วนตัวจะไปไหนก็อาศัยรถของที่บ้าน แม้คุณย่าจะเคยถามซื้อรถให้แต่ฉันก็ปฏิเสธเพราะเกรงใจท่านทุกวันนี้ที่ท่านเมตตาฉันกับลูกก็เป็นพระคุณมากพอแล้วฉันไม่กล้ารบกวนขอให้ท่านซื้อรถให้ฉันหรอกอีกไม่นานฉันก็อาจจะต้องกลับไปอยู่ที่น่านกับลูก
"นั่นไงคะคุณลุงน้องเจอคุณลุงแล้ว เย้ เย้"พูดไม่ทันจบประโยคน้องไออุ่นก็รีบวิ่งไปหาธีร์ด้วยความดีใจโดยที่เขายังยืนคุยอยู่กับสายพิน
"คุณลุงขาคุณลุงน้องมาแล้ว" พอลูกวิ่งไปหาเขาก็รีบก้มตัวลงแล้วอุ้มลูกขึ้นมากอดทันที
"คิดถึงจังเลยครับ จุ๊บ จุ๊บ"
"น้องก็คิดถึงคุณลุงที่สุด จุ๊บ จุ๊บ" ฉันเดินตามมาแต่ยืนอยู่ห่างๆมองพ่อลูกหอมแก้มกันด้วยความดีใจ
"หลานเหรอคะพี่ธีร์"
"เอ่อ..ใช่ครับ"
"แกน่ารักจังเลยนะคะ เอแต่ทำไมพินรู้สึกคุ้นๆหน้าหลานพี่ธีร์เหมือนจะเคยที่ไหนสักที่ อ่อนึกออกแล้วค่ะงานมันนัง...เอ่องานหมั้นพี่หมอดนัยกับพี่เอย"
"ใครเหรอค้าคุณลุงเพื่อนคุณลุงเหรอ"
"พี่ชื่อสายพินจ๊ะ^^"
"สวัสดีค่ะพี่สายพิน" ลูกฉันยกมือไหว้สายพินฉันมองดูสายพินที่ทำทีเป็นเดินไปจับแขนจับมือลูกสาวของฉันด้วยท่าทีรักใคร่เอ็นดูแต่ฉันรู้ว่ามันคือการแสดงเพราะนิสัยสายพินน่ะฉันรู้ว่าเธอเกลียดเด็กมาแต่ไหนแต่ไร
"น้องอุ่นมากับใครครับ"
"มากับแม่เอยกับคุณย่ากับพี่เปิ้ลค่า"
"แม่เอย??เอ่อเด็กคนนี้คือลูกของพี่เอยเหรอคะ"
"ใช่ค่าน้องเป็นลูกสาวของแม่เอย"
"แล้ว.พ่อของหนูล่ะคะชื่ออะไร"
"พ่อ..เหรอค้า..พ่อน้อง...พ่อน้องไม่มี" ฉันยืนมองลูกที่ตอบคำถามพร้อมกับหันหลังซบหน้าลงไปที่ไหล่ของธีร์
"อ้าวทำไมไม่มีล่ะคะเด็กทุกคนก็ต้องมีพ่อสิ พี่ว่า..."
"ผมว่าผมขอตัวก่อนละกันนะครับจะพาหลานไปเดินเล่น" เขาพูดกับสายพินพร้อมกับโอบกอดลูกไว้เขากำลังปกป้องลูกอยู่
"ให้พินไปเดินเล่นเป็นเพื่อนมั้ยคะ"
"ไม่จำเป็น"
"แต่ว่า.."
"ผมต้องการความเป็นส่วนตัว...คุณคงพอจะเข้าใจนะ" สายพินหยุดชะงักไปทันทีเมื่อได้ยินคำพูดและสายตาไม่พอใจของธีร์ ฉันคิดว่าเขาคงไม่พอใจที่สายพินไปถามจี้เรื่องพ่อของลูกแต่ก็ตีแล้วล่ะ
ธีร์.....
ผมยอมรับว่าไม่พอใจผู้หญิงที่ชื่อสายพินอะไรนั่น รู้จักกันหรือเปล่าก็ไม่แต่เธอกลับมาทำให้ลูกของผมร้องไห้ผมไม่รู้หรอกว่าเธอตั้งใจหรือไม่ตั้งใจแต่สิ่งที่เธอพูดมันเหมือนคนไม่มีมารยาทผมก็เลยอุ้มลูกขึ้นมายังห้องทำงานเพราะตอนนี้แกเอาแต่ร้องไห้แล้วข้างล่างก็มีแต่แขกที่มาร่วมงานผมก็เลยพาแกขึ้นมาพักบนนี้ก่อนจะโทรไปแจ้งข้างล่างว่าให้เอาขนมเค้กสตรอเบอรี่ที่ผมสั่งเป็นเมนูพิเศษเพื่อลูกสาวของผมให้นำขึ้นมาเสิร์ฟ
"ฮึก ฮึก ฮึกคุณลุงขาน้องไม่มีพ่อ ฮึก ฮึก" มันเหมือนมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอผมไม่รู้จะปลอบลูกยังไง
"พ่อไม่รักน้องอุ่น ฮึก ฮึก"
"รักสิครับทำไมจะไม่รัก" ผมพูดในสิ่งที่อยู่ข้างในจิตใจพร้อมกับกอดแกด้วยความรู้สึกรักที่มาพร้อมกับความรู้สึกผิด
"ฮึก คุณลุงรู้ได้ยังไง คุณลุงรู้จักพ่อของน้องอุ่นเหรอค้า"
"ลุง..."
"ถ้าคุณลุงรู้จักพ่อของน้องคุณลุงช่วยบอกพ่อของน้องทีว่าน้องคิดถึงคุณพ่อน้องรักคุณพ่อที่สุด"
"ฮึก ฮึก" เป็นผมเองที่ร้องผมร้องด้วยความสงสงสารลูกผมอยากจะบอกแกเหลือเกินว่าพ่อของแกนั่งอยู่ตรงนี้ไงกำลังกอดแกอยู่ตรงนี้แต่ผมไม่กล้าพูด ผมมันเลวเกินกว่าจะเป็นพ่อ ผมไม่เคยเลี้ยงดูไม่เคยดูแลใส่ใจซ้ำร้ายไปกว่านั้นผมยังเคยที่จะทำร้ายแกทั้งที่แกไม่ได้ผิดอะไรเลย
"คุณลุงร้องไห้ทำไมค้าคุณลุงต้องห้ามร้องไห้"
"ถ้าอย่างนั้นน้องอุ่นก็ต้องห้ามร้องไห้ด้วยสิครับ" ผมบอกลูกพร้อมกับคอยเช็ดน้ำตาให้แก"
"แต่ว่าคุณลุงเป็นผู้ใหญ่แล้วแต่น้องอุ่นเป็นเด็กน้องอุ่นร้องได้ ฮึก ฮึก" ผมไม่รู้จะหาคำพูดไหนมาปลอบลูกเพราะตัวผมเองก็เริ่มที่จะไม่ไหวกับความรู้สึก
ก๊อก ก็อก ก็อก
"เชิญครับ" ผมพูดออกไปเพราะคิดว่าคงจะเป็นพนักงานนำขนมขึ้นมาเสิร์ฟแต่ปรากฏว่าเป็นเอยที่ถือถาดขนมขึ้นมาผมมองด้วยความประหลาดใจว่าเธอรู้ได้ยังไงว่าผมกับลูกอยู่ข้างบนนี้
"แม่เอย ฮึก ฮึก" พอลูกเห็นแม่แกก็ร้องไห้หนักกว่าเก่าแกลงจากตักผมแล้ววิ่งไปหาแม่
"ลูกสาวคนสวยของแม่ร้องไห้ทำไมคะหื้ม" เอยวางถาดขนมลงแล้วอุ้มลูกที่ยังเอาแต่ร้องไห้
"มะกี้มีคนถามน้องว่าทำไมน้องไม่มีพ่อค่ะ ฮึก ฮึก แม่ขาน้องอยากมีพ่อ" ผมกับเอยบังเอิญสบตากันโดยไม่ได้ตั้งใจ
"น้องอุ่นของแม่...มีพ่อนะคะ"
"แล้วพ่อของน้องอยู่ที่ไหนค้าแม่ ทำไมพ่อไม่เคยมาหาน้องเลย หรือพ่อไม่รักน้อง เพราะน้องดื้อใช่มั้ยค้า ฮึก ฮึก น้องสัญญาว่าถ้าคุณพ่อมาหาน้องน้องจะเป็นเด็กดีน้องจะไม่ดื้อ ฮึก ฮึก" ผมที่นั่งฟังลูกพูดแล้วน้ำตาของคนเลวๆอย่างผมมันก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ผมกำลังอ่อนแอ อ่อนแอให้กับสิ่งมหัศจรรย์ที่เรีกว่าลูกผมกำลังอ่อนแอให้กับเด็กผู้หญิงตัวน้อยๆที่ผมไม่เคยต้องการ แต่ตอนนี้แกคือสิ่งที่ผมต้องการมากที่สุดในชีวิตพอๆกับแม่ของลูก ที่ผ่านมาทั้งชีวิตของผมผมไม่เคยที่จะไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการผมอยากได้อะไรผมก็ต้องได้ไม่ว่าของสิ่งนั้นมันจะหายากหรือมีราคามากแค่ไหนแต่แค่ผมมีเงินของสิ่งนั้นก็จะมาวางกองอยู่ตรงหน้าในเวลาอันรวดเร็ว แต่เงินของผมมันใช้ไม่ได้กับคนสองคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าตอนนี้เพราะต่อให้ผมมีเงินเป็นหมื่นๆแสนๆล้านผมก็ไม่สามารถซื้อพวกเขาได้
"จำไว้นะลูกต่อให้ธีร์มีเงินมากมายขนาดไหนมันก็ไม่สามารถทำให้ธีร์ได้ในสิ่งที่ต้องการได้ทั้งหมด...ทุกอย่างบนโลกใบนี้มันไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน ที่ผ่านมาย่าเห็นธีร์ใช้เงินซื้อความสุขความสนุกความสบายแต่มาตอนนี้สิ่งที่ธีร์ต้องการมการที่สุดธีร์กลับไม่สามาถซื้อได้เพราะแม่ของลูกธีร์เค้าไม่ได้ต้องการเงินของธีร์สิ่งที่เค้าต้องการมาตลอดนั่นก็คือความรักจากผู้ชายที่เค้ารักที่เค้าเชื่อว่าธีร์คงไม่มีวันให้เค้าได้" นั่นคือคำพูดของย่าที่สอนผมในวันที่ผมไปหาท่านมันทำให้ผมรู้แล้วว่าผมต้องใช้ความรักและความจริงใจเท่านั้นถึงจะได้เอยกลับคืนมา เงินตอนนี้มันไม่ได้สำคัญอะไรกับผมเลยถ้าให้ผมต้องแลกผมก็จะยอมแลกขอแค่มีทั้งสองคนอยู่ข้างๆคอยเป็นกำลังใจให้ผมผมก็พอใจแล้ว
"พ่อของน้อง..เค้ามาหาน้องแล้วนะคะ" ผมไม่รู้ว่าเอยกำลังจะบอกอะไรกับลูกเธอพูดพร้อมกับมองมาที่ผมอีกครั้งแววตาของเธอเหมือนกำลังจะบอกอะไรบางอย่างเพื่อให้ผมเตรียมตัวเตรียมใจ
เอยจะบอกกับลูกยังไง.....มาลุ้นกันตอนหน้าจ้าาาาา
- ผู้เขียน
