ไป่เสวียนหันกลับมาที่คนตัวเล็ก ซึ่งนางยังคงเปิดผ้าค้นหารอยจ้ำตามร่างกายของรัชทายาท เขาจึงช่วยจับคนป่วยพลิกอีกแรง รวมถึงตรวจดูช่วงต้นขาว่ามันพอมีหรือไม่
ผ่านไปสักพักทั้งสี่ก็มายืนล้อมกันบนโต๊ะกลมตรงมุมห้อง ดูสิ่งที่วางอยู่บนผ้าขาว ทิ้งให้อู่กงกงดูแลเปลี่ยนอาภรณ์และผ้าปูให้คนป่วยผู้เดียว เพราะเรื่องนี้ไฉ่เล่ออิงขอให้ปิดเป็นความลับ และไม่ให้บอกข่าวเรื่องรัชทายาทฟื้นแล้วให้ใครรู้ แม้แต่ไทเฮา จึงทำให้ฮ่องเต้เกิดความสงสัยขึ้นมา
“เหตุใดแจ้งเรื่องนี้ไม่ได้” เขาถามออกมาตรง ๆ ซึ่งชินอ๋องก็อยากรู้เช่นกัน เหตุใดคนตัวเล็กดูมีลับลมคมในนัก
“หม่อมฉันขอถามฝ่าบาทในฐานะราษฎรคนหนึ่งที่เคยได้ยินเรื่องราวมานะเพคะ เรื่องนี้สำคัญ เกี่ยวพันธ์ถึงชีวิตรัชทายาท หากไม่เอ่ยถึงก็เกรงว่าจะส่งผลกระทบในภายหน้า” หยั่งเชิงดูก่อน เพราะกลัวฮ่องเต้และชินอ๋องจะหาว่าตนใส่ความ
“ว่ามาเถิด ไม่ว่าเจ้าอยากรู้เรื่องใด ข้าจะบอกโดยไม
