เมื่อสตรีทั้งสามนางออกไปแล้ว เล่ออิงก็รั้งแขนพี่สาวไปที่มุมเพื่อจะหารือเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทว่าชินอ๋องก็รั้งไว้เช่นกัน
“เจ้าออกไปก่อน” หันมาสั่งอู่กงกงที่ยืนประคองรัชทายาท ขันทีเฒ่าก็ไม่รีรอเลยสักนิด “ว่ามา คิดจะทำสิ่งใด” มือที่จับแขนเล็กไม่ยอมปล่อยเลย ทำให้สองพ่อลูกฉงนกับการกระทำนี้มาก
“ไม่เกี่ยวกับท่านอ๋องเพคะ” ไฉ่เล่ออิงยังคงปากแข็ง จะให้นางบอกเขาได้อย่างไรว่าบุตรตนถูกจับไป ถ้าบอกเรื่องนี้เขาก็ต้องสืบต่อไปอีก หากชินอ๋องรู้ว่าตนมีบุตรจะเป็นเช่นไร เขาจะยินดีหรือมองว่าเป็นปัญหาอย่างที่เคยกล่าว
ตลอดเวลาห้าวันที่ทำการรักษารัชทายาท นางและใจ๋ใจ๋พยายามสืบเรื่องชินอ๋องจากปากอู่กงกง จนได้ความว่าเขาเคยให้คำสัตย์กับไทเฮาเอาไว้ ชีวิตนี้จะไม่แต่งงานมีทายาท พระนางอ้างว่าเกรงจะเกิดการแย่งชิงบัลลังก์ในภายหน้า
ตัวชินอ๋องเองก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องบัลลังก์อยู่แล้ว เขาชอบเดินทางและใช้ชีวิตอิสระ จึงรับปากให้ค
