สิงหราชขับรถมาจอดบริเวณหน้ารีสอร์ตแห่งหนึ่งหลังจากที่ทั้งสองรับประทานอาหารค่ำกับภาริตาเสร็จแล้ว ปุณยวีร์แปลกใจที่ชายหนุ่มพาเธอมาที่นี่แทนที่จะพากลับบ้าน
หญิงสาวยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา จึงเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว เธอมองไปเห็นพระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลงจึงรู้สึกตื่นเต้นดีใจที่จะได้เห็นพระอาทิตย์ตกดิน แม้ว่าอากาศฤดูหนาวในช่วงค่ำจะเริ่มเย็นลงอย่างชัดเจนก็ตาม
ร่างเล็กเปิดประตูก้าวลงจากรถ จึงสัมผัสได้ถึงไอลมพัดโชยเข้ามาตกกระทบกับผิวหน้าสวย เธอขยับมือขึ้นมาลูบไล้ต้นแขนของตนเอง แม้ว่าจะสวมเสื้อแขนยาวอยู่แต่ก็ยังคงรู้สึกหนาวเป็นอย่างมาก
สิงหราชเดินไปเปิดประตูหลังรถและหยิบเอาเสื้อกันหนาวตัวใหญ่ออกมาอีกหนึ่งตัว จากนั้นจึงเดินตรงมาหาภรรยา และเอาเสื้อคลุมหัวไหล่เล็กไว้ ปุณยวีร์จึงเงยหน้าขึ้นจ้องมองคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกขอบคุณ แต่ก็เลือกที่จะไม่เอ่ยออกไป
"คุณพาฉันมาที่นี่ทำไม ค่ำแล้วทำไมเราไม
