“ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมไม่กล้ามีปัญหากับบอสตระกูลมัสชิโม่” ดีแลนตอบกลับด้วยสีหน้าเป็นมิตร เขาส่งยิ้มบาง ๆ มาให้ในขณะที่สายตายังคงมองแค่ฉัน
เมื่อก่อนเขาก็เป็นแบบนี้ สนใจแค่ฉันจนอึดอัดเกินจะทนไหว
“ทำไมรู้ข้อมูลของผมล่ะครับ ใครเล่าให้ฟัง” คำถามของลูก้าทำเอาดีแลนชะงักไป
“....”
“พึ่งกลับมาไม่ใช่เหรอครับ รู้จักตระกูลผมก็ว่าน่าแปลกใจแล้วนะ รู้ลึกเข้าไปอีกว่าเป็นใคร” นัยน์ตาคมจ้องมองไปยังไปยังผู้ชายตรงหน้า ทุกอย่างดูเหมือนไม่มีอะไร เพราะลูก้าเป็นคนใจเย็นพอสมควร
“....” ดีแลนเองก็ทำเพียงจ้องหน้าอีกฝ่ายกลับมาเท่านั้น ไม่มีการตอบคำถามในส่วนที่ลูก้าถามเขา
“หรือว่ามีใครเรียกคุณกลับมา ในช่วงที่เรากำลังจะแต่งงานกันพอดี” เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูก้าพูดก็ทำฉันฉุกคิดขึ้นมาได้ ดวงตากลมจ้องไปยังดีแลน
ลืมคิดตรงนี้ไปได้ยังไง ว่าเขากลับมาตอนฉันจะแต่งงานและรู้เรื่องงานแต่ง ทั้งที่ยังไม่มีการประกาศที่ชัดเจน ตอนนี้ม
