“อะไรของแก เหงามากก็รีบหาผัวสิ”
“ทำยังกะหาได้ง่าย ๆ”
“เหรอย่ะ เดี๋ยวนี้ฉันเห็นแกทำท่าทีแปลก ๆ คอยหลบใครอยู่รึเปล่า” ฟาติมาหรี่ตามองอย่างจับผิด
“อะไรไม่มี นู้นผัวแกเดินมานู้นแล้ว เมื่อเช้าก็เพิ่งแยกกันห่างกันสักชั่วโมงสองชั่วโมงจะตายกันรึไง”
“อิจฉาเหรอ นั้นไงพี่โรมให้พี่ไซรัสช่วยทาบทามให้เอาไหม”
“ไม่เอาอยากหาเอง” ของขวัญบอกและเหลือบตามองชายหนุ่มที่เดินตามแฟนเพื่อนเข้ามา
“พี่ไซรัสเรียนเสร็จแล้วเหรอคะ” เสียงหวานเอ่ยถามและดึงมือหนาเข้ามาจูบโดยไม่อายสายตาคน
“ใช่ อาจารย์ให้ส่งงานแล้วก็ปล่อยเลย”
“มีเวลาก็เลยมาหาฟาติมาใช่ไหม” เธอยิ้มจนแก้มแทบปริที่แฟนหนุ่มทำตัวน่ารักได้ทุกวัน
“เย็นนี้ออกไปไหนไหม” ไซรัสถามและเข้ามานั่งใกล้ ๆ และลูบหัวคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู
“ไม่ค่ะ ทำไมค่ะ” เธอเอียงคอถามและทำตาใสแป๋วจ้องมองมาทางเขาไม่วางตา
“เปล่าหรอก” ฟาติมาแอบทำหน้ายู่เพราะแอบคิดในใจว่าเขาจะพาเธอออกไป
