บทที่ 12 พี่อยู่ที่ไหนฟาติมาก็ต้องอยู่ที่นั้น

1616 คำ

“หน้าพี่ไปซัดกับหมาที่ไหนมาอีกแล้วล่ะ” ชิเอลเอ่ยขึ้นอย่างคนปากดีตามนิสัยของตัวเองโดยไม่เกรงกลัวว่าคนที่โดนถามจะเสยด้วยปลายเท้าเข้าสักวัน “หมาบ้านแม่มึง” “โอ๊ย...แรงว่ะ เล่นแม่เลยเหรอ” “...” สายตาเกรี้ยวกราดแผ่รังสีมองเป็นการบอกนัย ๆ ว่าถ้ายังไม่หยุดกวนประสาทปลาตีนมันจะลอยเข้าไปในปากแน่ ๆ “แล้วเวกัสล่ะ” “ติดกี” ชิเอลกอดอกตอบสั่นๆ “หะ! ไอ้เวกัสเนี่ยนะมันไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไรว่ะ” ไซรัสเดินมานั่งข้าง ๆ เพราะเขารู้สึกตกใจจริง ๆ ที่รู้ว่าญาติผู้น้องมีแฟนกับเขา “ไม่กี่อาทิตย์นี่เอง” “แล้วมึงล่ะ มานั่งกวนตีนกูอยู่แบบนี้ไม่มีผู้หญิงให้มึงติดเหมือนมันรึไง” “ก็รอให้ผู้หญิงติดเบ็ดอยู่เนี่ย แต่ไม่ยอมติดสักทีเริ่มเบื่อแล้วถ้าไม่อยากกินจริง ๆ ไม่รอถึงขนาดนี้หรอก” “หึ สำส่อน” ไซรัสกอดอกด่าแต่คนที่โดนด่าก็ไม่ได้สะทกสะท้านยักไหล่ให้อย่างไม่แคร์ “หึ คืนนี้ก็ว่าจะชวนไปสำส่อน จะไปไหม” “ไปก็ดีช่วงนี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม