ระหว่างที่ปั้นตังค์กับเพื่อน ๆ กำลังเดินลงจากตึก แม้ว่าฟ้าเริ่มจะมืดแล้วแต่ยังมีเสียงฮือฮาดังไม่หยุด เพราะแก๊งอสูรยังยืนอยู่กันครบทีมซึ่งทำให้นักศึกษาที่กำลังจะกลับบ้านเปลี่ยนใจไม่กลับ ขอยืนชมอาหารตาของพวกเขาสักพักอีกทั้งหัวข้อในเพจกะเทยอดอยากที่เพิ่งโพสต์ไปไม่กี่ชั่วโมงยังคงมีคอมเม้นต์ใต้รูปอย่างต่อเนื่อง ข้อความมากมายที่วีว่าอ่านออกเสียงให้ฟัง ไม่ได้ทำให้ปั้นตังค์รู้สึกอะไรเธอกังวลเรื่องอื่นมากกว่า
[ เพิ่งเข้ามาก็ไม่เจียมกะลาหัวหน้าตาก็งั้น ๆ]
[ กล้าอ่อยเอดว๊ากได้ไง]
[ เตี้ยอย่างกับเด็กประถม]
"วันนี้พี่เลี้ยงชาบูอีกรอบ" เป็นแม็กนั่มเอ่ยปากพร้อมกับรับกระเป๋าใบน้อยกับถุงผ้าอีกใบจากมือสาวสวยผมสีควันของเขา
"ถ้าวีคนี้พี่ ๆ สลับกันเลี้ยงแบบนี้ วีว่าอ้วนตายพอดี"
"มึงอ้วนอยู่แล้ว...เหลือแค่ตาย"
"ไอ้เตี้ย!!!"
ปั้นตังค์อดจะหยอกเพื่อนสนิทไม่ได้แม้ว่าเธอจะรู้สึกอึดอัดเพราะสายตาของคนรอบ ๆ มอ
