“5 นาทีเดี๋ยวกลับด้วยกัน”
“นาย”
“...”
“ฉันเกรงใจนายนอนต่อก็ได้”
“รอ”
สายตาของเด็กแสบไม่ได้มีความเกรงใจเขาแต่เธอเหมือนจะตัดรำคาญมากกว่า แต่เสียงของอู๋ก็กดต่ำมากพอที่จะทำให้ชิกิรู้สึกว่าเขาต้องการให้เธออยู่รอห้ามไปไหน ร่างสูงออกมาพร้อมเสื้อผ้าชุดเมื่อวานแล้วก็เดินนำไปที่รถ ด้วยเพราะเป็นเวลาเช้ามืดรถบนถนนจึงมีไม่มาก ทำให้ใช้เวลาไม่นานคนทั้งคู่ก็กลับมาถึงลานจอดรถคอนโดของพวกเขาเอง
“ขอบคุณ”
“มีเรียนไหม?”
“มีบ่าย”
“ฉันก็มีบ่าย...เที่ยงมารอแล้วไปพร้อมกัน”
“ไม่ต้อง ๆ ...นายไม่ต้องรอนะ”
ชิกิเปิดประตูรถแล้วก็รีบวิ่งหายเข้าไปทางตึก B เขาก็ไม่ได้อยากจะใส่ใจอะไรอีก แต่แค่รู้สึกเป็นห่วงเพราะเธอเป็นน้องสาวของเพื่อสนิทเขา และเรื่องราวในวัยเด็กที่เขาได้รับฟังมาก็ทำให้รู้สึกเห็นใจไม่น้อย เท้ายาวก้าวลงจากรถเดินกลับเข้าตึกของตัวเองไป
เดือนนี้เป็นช่วงการเตรียมงานประจำปีของ KS นอกจากคนที่ต้องเตรียมงา
