ย้อนไปเมื่อเริ่มรู้จัก...
หลังจากนั้นเธอมักจะหันไปสบตาเขาตลอด ไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองรึเปล่าว่าเขาพยายามเอาตัวเขาเองไว้อยู่ในสายตาเธอ ถึงจะอยากเข้าข้างตัวเองแต่ใจหนึ่งพยายามคิดว่าไม่ใช่ ถึงดูเหมือนจะอ่อยเธอแต่เขาก็ไม่เห็นจะพูดอะไรแบบที่ผู้ชายคนอื่นทำสักนิด
จนกระทั่งนั่งรถกลับมาจนถึงมหาลัย ตอนนี้เธอเป็นห่วงเพื่อนขาสั้นมากกว่า เพราะดูเหมือนว่ารุ่นพี่เบียงจะหายตัวไปตั้งแต่เมื่อวาน เธอสังเกตเห็นว่าปั้นตังค์ดูเหมือนจะซึมนิดหน่อย แต่ก็ยังไม่อยากพูดมากเรื่องแบบนี้ต้องรอดูสถานการณ์ไปก่อน
“พี่ไปส่ง”
“...”
“ทุกคน”
“วีว่ากลับเองได้คะจอดรถทิ้งไว้ที่มหาลัย”
“ครับ”
เป็นวีว่าที่ตอบรับคำชวนรุ่นพี่แม็กนั่ม ส่วนสาว ๆ ทั้งสี่ก็ยังมองหน้ากันเลิ่กลั่ก แต่ที่สุดแล้วมาดา ชาม ปั้นตังค์ก็หันไปมองที่ซอร์เป็นตาเดียวกัน เพราะคนที่รุ่นพี่แม็กนั่มมองเวลาพูดมีเพียงซอร์เบทคนเดียว ปั้นตังค์เลยตัดปัญหาด้วยการดันตัวซอร
