“พูดเองเออเองทั้งนั้น”
“คุณทำให้ฉันคิดอย่างนั้น คุณทำทุกอย่างที่จะให้ฉันกังวล ให้ฉันวิตกเกือบเป็นบ้า ฉันไม่สนุกกับเกมของคุณเลยนะคะวิคเตอร์”
“ผมไม่ได้เล่นเกมนะเอ็มมี่ ตอนนี้ผมเอาจริง”
หญิงสาวชะงัก หล่อนเอียงหน้ามองใบหน้าคร้ามคมที่อยู่ห่างแค่คืบและยิ้มขื่น
“คำว่าเอาจริงของคุณนี่คงจะหมายถึงกลับไปคืนดีกับพี่อรเพราะตกลงกันเรื่องธุรกิจได้แล้วอย่างนั้นซีนะคะ”
“ไม่มีการตกลงอะไรทั้งนั้น เพราะระหว่างผมกับเอ็มม่า เราสองคนไม่มีอะไรผูกพันกันอีกต่อไปแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นคุณจะกักขังฉันไว้ทำไม หรือว่าคุณยังไม่ได้เงินคืนก็เลยยังไม่ยอมวางมือง่ายๆ บอกแล้วไงคะว่าฉันพร้อมจะคืนเงินในบัญชีทุกบาททุกสตางค์ให้คุณ”
“อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนั้นได้ไหม ตอนนี้ผม...ไม่อยากพูดเรื่องอะไรทั้งนั้น”
“วิค...อื๊อ...ยะ...อย่า...”
เสียงของหล่อนขาดหายไปเพราะวิคเตอร์ไม่ยอมเปิดโอกาสให้อิงธารได้ประท้วงเขาด้วยการปิดปากหล่อนด้วยปา
