“ว่าไงนะคะ...น้องสาวอรหายไป”
อิงอรเอามือทาบอกและทำสีหน้าตกใจ ตาของหล่อนแดงก่ำทำให้วิคเตอร์คิดว่าอีกฝ่ายใจเสีย ซึ่งเขาเองก็กังวลไม่น้อยไปกว่ากัน อิงธารไปไหน...หล่อนคงแอบหนีออกไปตอนเขาเผลอ ชายหนุ่มเริ่มงุ่นง่านด้วยความกังวล สักครู่อิงอรจึงเอ่ยขึ้นเสียงเครือ
“อรว่าบางทีน้องสาวของอรอาจจะรู้แล้วก็ได้ค่ะว่าอรมาที่นี่ หรือไม่อิงคงกลัวว่าถ้าคุณรู้เรื่องที่เธอทำเอาไว้อาจจะไม่ให้อภัย คงจะกลัวว่าคุณจะพาเธอไปฆ่าทิ้ง”
“ผมไม่มีวันทำอย่างนั้น!”
วิคเตอร์เสียงกร้าวแต่เมื่อนึกอะไรขึ้นได้เขากลับยับยั้งตัวเองไม่ให้พูดอะไรมากกว่านั้น แต่คำพูดของเขาเมื่อครู่ยิ่งทำให้อิงอรนึกโมโหลึก ๆ ไม่มีวันฆ่าอิงธารอย่างนั้นเหรอ...หึ! นี่เขาคงหลงเสน่ห์น้องสาวหน้าตาจืดชืดที่วัน ๆ เอาแต่ทำงานเป็นครูสอนเด็กเล็กเงินเดือนกระจอกเข้าให้แล้วซี จากคำพูดจากหน้าตาที่ออกหน้าเห็นชัด ๆ ทำให้หล่อนคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลยนอกจากผู้ชายตรง
