6
[DENIS]
เขาคนนั้น คือ...
เดมี่ดีใจมากที่ฉันยอมช่วยอีกแรง เธอกอดฉันกลมและทำตัวเป็นเด็กดี บอกว่าจะไม่ออกไปไหนแล้วจะอ่านหนังสือในห้อง ก็ดีไปฉันจะได้ไม่ปวดหัวมากไปกว่านี้
- 23:58 -
เราใช้รถธรรมดามายังพื้นที่ เพื่อให้ทุกอย่างแนบเนียนที่สุด ตอนนี้ผู้หญิงขายบริการออกมานั่งประจำที่ของเธอโดยสวมแมสก์ปิดหน้าอีกที ฉันกวาดตามองรอบๆอย่างสำรวจ การตกแต่งตึกแถวแตกต่างกันออกไป คุมโทนทางจีนใส่กี่เพ้า ญี่ปุ่นใส่ชุดนักเรียนญี่ปุ่น ไทยก็ชุดนักศึกษาวัยใส
"จอดรถ"
ที่ฉันสั่งให้จอด เพราะเรากำลังผ่านตึกแถวที่มียัยอ้อแอ้ยืนอยู่ เธอเปลี่ยนชุดเปรี้ยวจี๊ดโบกรถของฉัน ฉันจึงเลื่อนกระจกลง
"คะ คุณเดนิสO_O"
พอเอ่ยชื่อผู้หญิงด้านหลังก็หันขวับมาพร้อมกัน ก่อนที่จะรีบยกมือไหว้ฉัน
"อย่าพูดมาก ขึ้นรถ"
"ได้ค่ะ" อ้อแอ้เปิดประตูขึ้นรถก่อนที่ธณินจะค่อยๆขับออกไปจอดเกือบท้ายซอย ที่รับมาด้วยเพราะยัยนี่เป็นคนในพื้นที่และรู้เรื่องดีที่สุด สงสัยอะไรฉันจะได้ถาม
"รู้รึเปล่าว่าน้องสาวฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยเธอ"
ฉันมองผ่านกระจกหลัง เห็นอ้อแอ้พยักหน้าช้าๆ
"ค่ะ... หนูทราบค่ะ"
"ถ้ารู้ก็ดีกับน้องสาวฉันให้มากๆ ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ฉันจะช่วยเธอหลังจากนี้ ฉันจะเอาคืนให้หมด" ฉันเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบขณะที่กอดอกมองตรง
"หนูสัญญาค่ะว่าหนูจะดีกับเดมี่ให้มากๆ ขอบคุณคุณเดนิสนะคะที่พิจารณาเรื่องนี้ และยอมมาช่วยพวกเรา"
"ส่วนมากพวกมันมาตอนกี่โมง"
"อีกครึ่งชั่วโมงกลุ่มแรกเริ่มมาแล้วค่ะ" กลุ่มแรก?
บ้าฉิบ พวกเก็บเงินรีดไถ กับพวกค้ามนุษย์คนละพวกกันเหรอ? ฉันนั่งเบาะหน้าข้างคนขับเพื่อมองเห็นเหตุการณ์ต่างๆชัดเจน ตอนนี้สถานการณ์ยังปกติ
จนราวๆสามสิบนาทีสิ่งที่ยัยอ้อแอ้พูดก็ปรากฏ... มีรถตู้สีดำคันหนึ่งจอดและปล่อยผู้ชายร่างบึกลงมา ไอ้พวกนั้นเดินไปหยุดที่ตึกแถวทุกคูหาเพื่อรับเงินจากผู้หญิงขายบริการ ถ้าใครยึกยักไม่ให้ มือใหญ่จะง้างขึ้นตบทันที
ฉันได้ยินเสียงกรีดร้องตกใจและหวาดกลัวด้วย
"นี่คือพวกมีอิทธิพลในพื้นที่ค่ะคุณเดนิส ซึ่งเรารู้ๆกันดีว่าเป็นนักการเมืองท้องถิ่น"
อ้อแอ้อธิบาย ตอนนี้ผู้หญิงขายบริการพวกนั้นโดนตบเป็นว่าเล่น ที่ฉันยังไม่แสดงตัวไปช่วยเพราะอยากรู้ว่าคืนนี้มันจะมีอะไรอีก ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นไปตามที่เป็น ซึ่งแค้นใจคันไม้คันมืออยู่บ้างแต่พยายามกดไว้
แต่เมื่อกลุ่มแรกเก็บเงินเสร็จขึ้นรถขับออกไป ก็มีรถหรูคันหนึ่งขับเข้ามาช้าๆ ตามด้วยรถตู้อีกคันที่ขับมาห่างๆ
รถหรูชะลอจอดทีละคูหาราวกับถามราคา ส่วนรถตู้ก็คอยจอดตามเป็นพักๆ แบบนี้มาด้วยกันไม่ผิดแน่ จนในที่สุด... รถหรูจอดที่หน้าคูหาหนึ่ง ก่อนที่จะมีคนใส่สูทลงจากรถไปเปิดประตูให้คนด้านหลังลงมา
ฉันพยายามเพ่งมองให้ชัดๆ เห็นขายาวๆใส่กางเกงสแล็กส์ก้าวลงจากรถและเห็นร่างสูงที่ยืนขึ้น แต่สูทที่คนคนนั้นใส่คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยเห็นที่ไหนมาก่อน อีกทั้งทรงผม จมูกในลักษณะหันข้างแบบนี้ มันผ่านตาฉันยังไม่นานนี่เอง
เขา... คือ
"เคนจิ..."
อยู่ๆฉันก็พูดขึ้นมา... และก็ใช่จริงๆ เขาหันมองรอบๆขณะที่มือคีบบุหรี่สูบ เคนจิมาโผล่ที่นี่ได้ยังไง เขาเป็นโฮสไม่ใช่เหรอ?!
"ผู้ชายคนนั้น..."
"ผู้ชายคนนั้นน่ากลัวมากค่ะ เขาคือหัวหน้าแก๊งยากูซ่าชื่อบาคุระอะไรสักอย่าง หาผู้หญิงไปขายบริการที่ญี่ปุ่น พี่สาวของอ้อแอ้โดนแก๊งนี้จับไปค่ะ ตอนแรกจะถามความสมัครใจ แต่ถ้าเราไม่ไปบางครั้งจะส่งลูกน้องมาฉุด"
หัวหน้าแก๊งยากูซ่า?
เมื่อคืนฉันจูบกับหัวหน้าแก๊งยากูซ่า?!
ฉันมองเคนจิยืนสูบบุหรี่ และคุยอะไรบางอย่างกับผู้หญิงขายบริการ ก่อนที่รถตู้ที่จอดด้านหลังจะเปิดประตูรอ และมีบางคนขึ้นรถไปก่อน
"เขาชื่ออะไร เคนจิใช่ไหม?" ฉันถามอ้อแอ้ขณะที่ยังมองเขาอยู่
"คิระค่ะ คุณคิระ แต่เขาไม่เคยซื้อบริการใครนะคะ แค่มาหาผู้หญิงไปขายบริการที่ญี่ปุ่น แต่คนที่ไปไม่มีใครได้กลับมาสักคนค่ะ"
คิระ...
อย่าบอกนะว่าเป็นคนเดียวกันกับนักธุรกิจญี่ปุ่นที่ใช้บริษัทฉันย้ายของมา แล้วบาร์โฮสนั่นของเขารึเปล่า ภาพเมื่อคืนย้อนกลับมาในหัวฉัน การ์ดที่รายล้อมเขามากมาย ท่าทาง สูทที่ใส่ กล้าเดินหนีลูกค้า มาคิดอีกทียังไงก็ไม่ใช่โฮส แต่เป็นเจ้าของแน่ๆ
เมื่อผู้หญิงขึ้นรถเรียบร้อย เคนจิ... ไม่สิ ยากูซ่าคนนั้นก็ขึ้นรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว และจะบอกอะไรให้ว่านั่งดูตรงนี้เจออะไรร้อยแปดอย่าง ลูกค้ากระชากลากดึง เมามายมาซื้อบริการ และจะปลุกปล้ำตรงนั้นก็มี ตอนนี้ฉันเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงพวกนั้นแล้ว
อาชีพที่ไม่ถูกยอมรับ เสี่ยงอันตราย และไร้เกราะคุ้มกัน แต่ละวันที่ผ่านมันยากกว่าพวกเราจริงๆ
แต่สิ่งที่อยู่ในใจฉันอีกอย่าง ฉันอยากกระชากหน้ากากคิระหัวหน้ายากูซ่าคนนั้น... ซึ่งเหตุผลมีสามข้อใหญ่ๆด้วยกัน
หนึ่งฉันสนใจเขาตั้งแต่คิดว่าเป็นโฮส สองเขาน่าค้นหา สามกล้าดียังไงถึงดูถูกสาวไทยแบบนี้ และยิ่งรู้ว่าเลวเข้าขั้นขนาดค้ามนุษย์เพศสตรี ฉันยิ่งอยากเอาชนะกระชากเขาจากที่สูงลงมาอยู่ในจุดตกต่ำ
"พี่สาวเธอถูกแก๊งยากูซ่าแก๊งนั้นจับไปใช่ไหม" ฉันถามอ้อแอ้
"ค่ะคุณเดนิส ถูกขังให้รับแขกอย่างเดียว ที่หนูรู้เพราะแรกๆยังให้ใช้มือถือ แต่ตอนนี้ติดต่อพี่สาวไม่ได้เลยค่ะ ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง"
ฉันยิ้มที่มุมปากอย่างชั่วร้าย
"ฉันจะช่วยพี่สาวเธอเอง"
"จะ จริงเหรอคะ ฮือๆ จริงใช่ไหมคะคุณเดนิส อะไรที่ให้คุณได้หนูจะให้ทุกอย่าง ช่วยพี่สาวหนูกลับมาหน่อยนะคะ หนูไหว้จริงๆ"
"ฉันไม่ต้องการอะไร เธอแค่ทำตัวปกติรอคำสั่งจากฉันก็พอ"
"ได้ค่ะๆ"
ฉันหันไปมองธณิน มือขวาของฉันทำหน้าลำบากใจเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะสั่งให้วนรถไปส่งอ้อแอ้ที่ตึกแถวของเธอพร้อมกับคำสัญญา ว่าจะให้คนมาดูแลสอดส่องที่นี่ และจะหาทางช่วยพี่สาวเธอออกมาให้ได้
ไม่ต้องแบ่งเปอร์เซ็นต์ฉันไม่รับ เป็นเพื่อนที่ดีให้น้องสาวฉันก็พอ
ส่วนเรื่องช่วยพี่สาวฉันเต็มใจทำ เหตุผลไม่มีอะไรมากฉันเห็นใจเพื่อนมนุษย์และผู้หญิงด้วยกันเท่านั้น
"คุณเดนิสแน่ใจใช่ไหมครับ ว่าจะทำเรื่องนี้โดยไม่บอกท่านแทนไท และท่านแทนคุณ"
ถ้าคุณปู่กับคุณพ่อรู้ยังไงก็ไม่อนุญาต บอกทำซากอะไร
"ไม่ และนายก็ช่วยรูดซิปปากด้วย"
"แต่แก๊งยากูซ่าเราเข้าถึงไม่ง่ายเลยนะครับ ผมกลัวว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่"
"คนที่ทำเรื่องผิดกฎหมายไม่กล้าทำให้เป็นเรื่องใหญ่หรอก ฉันอยากรู้ว่ายัดเงินตำรวจไทยมากแค่ไหนถึงกล้ามาลงทุนธุรกิจพวกนี้ในไทย"
"จากที่กล้าทำขนาดนี้ ผมว่าเยอะครับคุณเดนิส หากคุณเดนิสจะช่วยพี่สาวของผู้หญิงคนนั้น ผมว่าต้องรอบคอบและแนบเนียน แต่จะเริ่มจากอะไรก่อนดีครับ"
ฉันกอดอกครุ่นคิด.... พร้อมกับยกขาไขว่ห้างกระดิกเบาๆ
ถ้าพวกมันอยากได้อะไรก็แค่เป็นแบบนั้น... ฉันจะปลอมตัวเป็นผู้หญิงขายบริการให้มันจับตัวไป และวางแผนสำรองหาทางหนีทีไล่ไว้เอง
วิธีนี้เราจะได้รู้ว่าผู้หญิงที่ถูกขังอยู่ที่ไหนบ้าง มันอาจจะอันตรายและเสี่ยง แต่ถ้าเทียบกับคนอื่นฉันคิดว่าฉันเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว
หึ...
แล้วเจอกัน 'คิระ' ถ้าฉันต้องจำนนขายบริการ ฉันจะขายให้นายคนแรก...
อยากรู้จริงๆ
มาเฟียกับยากูซ่าใครจะเด็ดกว่ากัน...