7 | DENIS - เตรียมการ
1699 คำ
7
[DENIS]
เตรียมการ
กลับมาถึงตึกไลออน ฉันเจอเดมี่นั่งดูซีรีส์รออยู่พอดี เธอรีบไปรินน้ำให้ และจากนั้นเดินมาหาฉันด้วยสีหน้ามีความหวัง
"มียาพิษรึเปล่า?" ฉันถามและก้มมองแก้วที่น้องสาวยื่นให้ ปกติเดมี่เคยเอาใจฉันที่ไหน
"ใครจะกล้าใส่ยาพิษให้เจเจ้ของน้อง เดมี่แค่อยากเอาใจค่ะ เดมี่รู้เรื่องจากอ้อแอ้แล้ว เจเจ้ของเดมี่เก่งมาก"
ฉันรับน้ำมาดื่มแล้วเดินไปนั่งที่โซฟา ซึ่งเดมี่ตามติดเป็นปลิงแถมยังมานั่งเบียดฉันด้วย
"เจเจ้ขา"
"อะไรอีก?-_-"
"เจเจ้จะทำยังไงเหรอคะ มีอะไรให้เดมี่ช่วยไหม"
"ไม่ต้องคิดจะช่วย และไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก มันอันตรายสำหรับเธอ"
"แต่เดมี่อยากช่วยจริงๆนะคะ ไม่อยากให้เจเจ้เหนื่อย"
ไม่อยากให้ฉันเหนื่อยแล้วลากปัญหามาให้ฉันทำไม
"ไม่อยากให้ฉันเหนื่อยควรอยู่เฉยๆ ห้ามเข้าไปยุ่งเรื่องนี้ เพราะเรากำลังต่อกรกับยากูซ่า"
เดมี่เบิกตาโต
"Really?! ยะ ยากูซ่า?" ฉันพยักหน้าแล้วจิบน้ำ แต่เดมี่ดึงมือไว้อีก
"แบบนี้จะอันตรายไหม เจเจ้ไหวไหม"
"ไหว แต่เธอว่างก็ไปซ้อมยิงปืน ต่อสู้บ้างก็ได้ ฉันตายจะได้มีคนรับช่วงต่อ" เดมี่ยกมือปิดปากฉันทันที
"อย่าพูดแบบนี้ คนสวยๆแบบเจเจ้ไม่ตายหรอกค่ะ เผลอๆยากูซ่าสยบแทบตัก" ฉันลอบหัวเราะเบาๆ ก่อนจะวางแก้วน้ำเปล่า แล้วรินวิสกี้ที่อยู่บนโต๊ะดื่มแทน
สยบแทบตักงั้นเหรอ? ฉันก็ต้องการแบบนั้นเหมือนกัน เขากล้าปฏิเสธฉัน นอกจากจะกระชากหน้ากากเลวๆของเขาออกมา ฉันจะทำให้คิระร้องหงิงๆเป็นสัตว์เลี้ยงเชื่องๆเลย
"เดมี่ เธออยากได้พี่เขยไหม"
"พี่เขย?" ฉันหันไปลูบผมน้องสาวแล้วเผยยิ้มให้เธอ
"ใช่... งานนี้ฉันอาจจะตกผู้ชายเข้าเต้าก็ได้" ตาโตๆเป็นประกายขึ้นมาทันที
"หว๋าววว แบบนั้นเท่ระเบิดไปเลยค่ะ เจเจ้ลุยเลย"
ฉันกับเดมี่ก็เป็นแบบนี้ เวลาคิดเห็นตรงกันอะไรก็ฉุดเราสองคนไว้ไม่ได้ อีกอย่างฉันตัดสินใจทำอะไรแล้วฉันไม่เคยยอมแพ้ ตั้งเป้าหมายไว้แบบไหนต้องได้แบบนั้น และที่ผ่านมาฉันไม่เคยผิดหวังกับตัวเองสักครั้งเลย
ถึงครั้งนี้จะเสี่ยงตาย เสี่ยงผิดหวัง แต่ทำไงได้ล่ะ ชื่อ 'คิระ' มันฝังจำในหัวฉันแล้ว
•••
วันต่อมา...
"ผมคิดว่าคุณเดนิสต้องมีบอดี้การ์ดหญิงติดตามครับ"
ธณินบอกระหว่างที่ฉันหยิบวิกผมที่เขาหามาขึ้นมาดู ตอนนี้เราเริ่มเตรียมความพร้อมแล้ว ชุด วิก และเครื่องประดับต่างๆจึงถูกวางให้ฉันเลือกบนโต๊ะ
"ยิ่งมีคนตาม ยิ่งเสี่ยงโดนจับได้"
"แต่ผมเป็นห่วงคุณเดนิสครับ" ฉันมองหน้าธณินทันที ก่อนที่จะทิ้งวิกผมลงโต๊ะ
"ฉันพูดอะไรก็ตามนั้น อย่าขัดคำสั่ง"
มือขวาเงียบและก้มหน้าลง ก่อนที่ฉันจะหยิบชุดเดรสสีแดงสดขึ้นมาดูบ้าง คืนนี้ฉันจะใส่ชุดนี้บวกกับวิกผมสั้นสีบลอนด์ และแต่งหน้าให้เฟียสที่สุดเท่าที่จะทำได้
"เก็บของพวกนี้ไปไว้ที่โรงแรมที่ใกล้ที่สุด และห้าทุ่มเตรียมรถให้ฉัน"
"ได้ครับคุณเดนิส"
ธณินก้มคำนับแล้วก้มหน้าออกไป ถึงแม้จะทำตามคำสั่งแต่แววตาที่ก้มลงมองพื้นของมือขวาฉันลำบากใจมาก เพราะหน้าที่สำคัญของเขาคือคุ้มกันฉัน หากว่าฉันเป็นอะไรขึ้นมาคุณพ่อคุณปู่คงเด็ดหัวธณินคนแรก
แต่ฉันไม่ทำให้ธณินเดือดร้อนหรอก ไม่ชอบเห็นใครตกที่นั่งลำบากเพราะตัวเอง ภารกิจนี้ต้องสำเร็จให้ได้
หลังจากที่ตรวจสอบของที่จะปลอมตัวเป็นหญิงสาวขายบริการเสร็จ ฉันก็ออกไปทำงานของตัวเองตามเดิม แต่เพิ่มเติมขอข้อมูลลูกค้าชื่อ อิจิคาวา คิระ มาดูเพราะคิดว่ายังไงต้องเป็นคนเดียวกันแน่ๆ
สถานที่จัดส่งของเป็นตึกที่ไม่ไกลจากตึกไลออนเท่าไหร่ ว่าแต่เขาเช่าหรือซื้อ? ถ้าซื้อตึกได้ธุรกิจนี้ต้องมีคนไทยอยู่เบื้องหลังแน่ๆ
"ธณิน ฉันอยากได้แผนผังตึกนี้" ฉันส่งที่อยู่ของคิระให้มือขวาตัวเอง
"ตึกนี้เป็นตึกสร้างใหม่ของเกรย์ไทม์นะครับ" เกรย์ไทม์งั้นเหรอ? บริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ที่ไลออนรู้จักเป็นอย่างดี เพราะเดิมทีตึกที่เราอยู่ตอนนี้คุณปู่ซื้อจากเกรย์ไทม์
"นายคิดว่าผังจะคล้ายกันไหม"
"ยากครับคุณเดนิส แต่เรื่องผังผมหาให้ได้ รวมทั้งสืบได้ว่าตึกนี้ถูกซื้อขาดไปรึยังครับ"
"จัดการให้ฉันด่วน"
"รับทราบครับ"
ฉันอยากได้ผังเพื่อวางแผนหาทางเข้าออกคร่าวๆ ส่วนหน้างานคำนวณคนไม่ได้ ถ้าต้องสู้ก็จะสู้ให้ถึงที่สุด ซึ่งไม่นานเลยธณินก็ได้แผนผังมา ผังไม่ต่างจากตึกไลออนสักเท่าไหร่ ทิศทางบันไดหนีไฟ ห้องเพนท์เฮาส์ชั้นบนสุด ข้างล่างเป็นชั้นว่าง ตอนนี้อาจจะทำเป็นอะไรก็ไม่รู้
"ผมถามทางเกรย์ไทม์ ทางนั้นบอกว่าลูกค้าซื้อขาดตั้งแต่ปีที่แล้ว และพึ่งตกแต่งเสร็จไปไม่นานครับ"
"ซื้อไปทำอะไร?" ฉันถาม
"สถานบันเทิง และสถานบริการครับ"
"ฮะ? บนตึกเนี่ยนะ"
"ครับคุณเดนิส ในตึกจะมีคลับ คาสิโน ปาจิงโกะ ร้านกินดื่ม ห้องอาบน้ำ ยกความบันเทิงจากญี่ปุ่นมารวมในตึกครับ ส่วนชั้นบนเป็นเพนท์เฮาส์ ผมเดาว่าน่าจะเป็นที่อยู่ของหัวหน้าแก๊งครับ"
ถ้าอย่างนั้นไม่ยาก ถ้าเกิดอะไรขึ้นหรือต้านไม่ไหวจริงๆ ทางหนีคือฉันต้องลงไปอยู่ชั้นสถานบันเทิงรวมกับคนอื่นๆให้ได้ ที่นี่ไม่ใช่ประเทศของพวกยากูซ่า คงไม่ฆ่าฉันต่อหน้าคนหลายคนหรอก
"ฉันจะเริ่มคืนนี้ ห้าทุ่มนายไปส่งฉันที่โรงแรมที่เราทิ้งของไว้ ส่วนเรื่องไปที่นั่นฉันจะให้ยัยอ้อแอ้มารับอีกที"
"ได้ครับคุณเดนิส..."
•••
-23:00-
ฉันมาถึงโรงแรมแล้ว และตอนนี้ก็ได้เบอร์อ้อแอ้มาจากเดมี่แล้วด้วย ระหว่างที่รอยัยนั่นมารับฉันลงมือแต่งหน้าเองไม่ให้เหลือเค้าเดิม ตากรีดอายไลเนอร์เฉี่ยวๆอายแชโดว์สีเข้ม ริมฝีปากเติมลิปสติกสีแดง ก่อนจะใส่วิกผมบ๊อบและใส่เดรสสีแดงเกาะอกที่ตัวเองได้เลือกไว้ ปิดท้ายด้วยรองเท้าส้นเข็มที่ตัวเองถนัดใส่
'ครืดดด ครืดดด'
AORAIR | CALLING
"ฮัลโหล"
(หนูถึงแล้วค่ะคุณเดนิส)
"โอเค"
ฉันหยิบกระเป๋าใบเล็กพอยัดปืนSIG P320 ได้ และเสียบมีดพกไว้ที่สายรัดข้างขา ก่อนจะหยิบสูทหลวมคลุมไหล่ แล้วหยิบคีย์การ์ดเดินสับรองเท้าส้นสูงด้วยจริตจะก้านออกไปที่ลิฟต์
แต่เมื่อลงลิฟต์มาถึงล็อบบี้อ้อแอ้ที่นั่งรอที่โซฟากลับไม่สนใจฉัน เธอมองมาที่ฉันแวบหนึ่งก่อนจะเล่นมือถือต่อ
หึ แสดงว่าเนียนใช้ได้
"นี่หล่อน..." คนนั่งอยู่เงยขึ้นทันที ก่อนที่จะชี้ตัวเอง
"หนูเหรอคะ พี่มีอะไรกับหนู?"
"ฉันเอง"
อ้อแอ้เบิกตากว้างรีบเก็บโทรศัพท์แล้วเดินมาหาฉัน เธอไล่มองฉันหัวจรดเท้าอย่างไม่เชื่อสายตา
"สะ สวยมากค่ะ ไม่เหมือนคุณเลย"
"ระวังปากด้วย แสดงว่าก่อนหน้าฉันไม่สวย?"
"สวยค่ะๆ สวยมากแต่คนละแบบกัน"
"ไหนรถที่จะมารับฉัน" เธอผายมือไปที่หน้าโรงแรมแล้วพาฉันเดินออกไป แต่เมื่อฉันเดินไปที่รถเก๋งคันหนึ่งอ้อแอ้ก็รีบเรียกไว้
"คันนี้ค่ะคุณเดนิส"
ฉันมองรถที่เธอชี้ทันที
เดี๋ยวนะ มอเตอร์ไซค์?!
"อยากตายรึไง! ใครสอนให้เธอเอารถคันนี้มารับฉัน!" ฉันกัดฟันพูด จ้องหน้าอ้อแอ้จนเธอทำหน้าเหวอ
"คะ คุณเดนิสบอกอยากได้เนียนๆ มอเตอร์ไซค์เนียนที่สุดแล้วค่าาา อีกอย่างผู้หญิงที่ทำงานแถวนั้นก็ใช้เพราะมันหาที่จอดง่ายไม่แย่งที่จอดลูกค้า อยู่ใกล้นิดเดียวไม่กี่ซอย คุณเดนิสอดทนนั่งให้หนูหน่อยนะคะ หนูไหว้ หนูกราบ หนูคำนับ"
เธอทั้งไหว้ทั้งก้มหัว จะไปเป็นสายลับล้วงความลับยากูซ่า ทำไมเปิดฉากมาฉันต้องมาซ้อนมอเตอร์ไซค์หัวยุ่งด้วย
"เออ ก็ได้ ฉันขับเอง"
ฉันไม่ไว้ใจอ้อแอ้จึงเลือกขับเอง แต่ยัยนั่นรีบขึ้นรถก่อนแล้วชิงสตาร์ทเครื่อง พร้อมกับส่งยิ้มเจื่อนๆมาให้ฉัน
"หนูไม่บังอาจค่ะคุณเดนิส ซ้อนเถอะค่ะเกาะแน่นๆ เดี๋ยวพาไปซื้อลูกชิ้นปิ้งค่ะ"
กูเป็นมาเฟียนะอย่าลืม!
"เธอจะไม่หลงเหลือความเป็นมาเฟียให้ฉันเลยใช่ไหม-_-"
"แฮร่ ไหนๆคุณเดนิสก็ปลอมตัวเป็นพวกเดียวกับเราก็กลมกลืนไปเลยสิคะ"
ฉันถอนหายใจอย่างรำคาญ ก่อนจะยอมขึ้นไปนั่งเบี่ยงข้างแล้วจับไหล่ยัยอ้อแอ้ไว้ เธอขับช้าๆไปตามทางเรื่อยๆ ถามว่าคนมองไหม มองดิวะ! ยิ่งมาจอดร้านลูกชิ้นปิ้งยิ่งเป็นเป้าสายตา
"พาสาวที่ไหนมาอ้อแอ้ เด็กใหม่เหรอสวยเชียว"
"ใช่ป้า หนูเอาเหมือนเดิม เจ๊ล่ะ เจ๊เอาอะไร" ฉันมองหน้าอ้อแอ้ทันที จนเธอรีบยกมือไหว้แล้วขยิบตาให้
"อะไรก็ได้ เอามาเถอะ-_-"
ภาพประวัติศาสตร์ ครั้งแรกที่ซ้อนมอเตอร์ไซค์ และครั้งแรกที่แวะซื้อลูกชิ้นปิ้งริมถนน นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่วะ ช็อตฟีลโคตรๆ
- ผู้เขียน
