“ที่สระว่ายน้ำ… คุณลุงกับคุณแม่ทำอะไรกันล่ะคะ? หนูเห็นนะคะ ถึงกับควักนมล้วงนมกันอย่างไม่อายฟ้าดิน” คำพูดที่ได้ยิน… ทำให้ภูผารู้ได้ในทันที ว่าอัยยาหมายถึงเรื่องอะไร? ถ้าพูดแบบนี้แสดงว่าหล่อนแอบเห็นเหตุการณ์เมื่อวาน “ค่ะ… คุณลุงไม่ต้องมาหึงหวงหนูนะคะ… ในเมื่อคุณลุงเองก็ไม่เคยคิดจะซื่อสัตย์กับหนู” เสียงของอัยยาเข้มขึ้นจนเห็นได้ชัด หากภูผาก็รู้ว่าเป็นเพราะหล่อนหึงเขา “นี่… คือ… เข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว… คือ… มันเป็นอุบัติเหตุน่ะ” “ค่ะ… จะให้เชื่อก็ได้ค่ะ… อืม…งั้นต้องเรียกว่ามันคืออุบัติเหตุที่เกิดจากความหื่นใช่ไหมคะ” “ไม่… ไม่ใช่อย่างนั้น” ภูผาพยายามจะอธิบาย แต่อัยยารีบยกมือห้าม “ไม่ต้องพูดอะไรแล้วค่ะ… หนูขี้เกียจฟังคำแก้ตัว” หลังจากอัยยาเดินออกไปได้ไม่นาน ลินดาก็สบโอกาส รีบเดินเข้ามาหาภูผาที่ยังนั่งดื่มเหล้าอยู่เพียงลำพัง “ภูคะ… หน้าเครียดเชียว เป็นอะไรคะ” ลินดาเข้ามารินเห